Badać świadków pojedynczo.
Pojedynczo gdzieś wchodzić, np. do tramwaju, samolotu.
Zwierzęta żyjące pojedynczo.
Wyjść pojedynczo na niedźwiedzia.
Domy stojące pojedynczo.
Słownik języka polskiego . 2013.
pojedynczo — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} oddzielnie, nie razem z kimś lub z czymś innym; osobno : {{/stl 7}}{{stl 10}}Robić coś, chodzić, załatwiać coś pojedynczo. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
soliter — m IV, D. a, Ms. solitererze; lm M. y 1. B.=D. «pasożyt w przewodzie pokarmowym człowieka i niektórych zwierząt; tasiemiec uzbrojony» Mieć solitera. 2. «kamień szlachetny, zwykle duży, oprawiony pojedynczo lub w otoczeniu innych mniejszych… … Słownik języka polskiego
chlorella — ż I, DCMs. chlorellalli; lm D. chlorellalli a. chlorellaell bot. «Chlorella, jednokomórkowy glon z typu zielenic, żyjący w planktonie słodkowodnym, na korze drzew, na wilgotnej ziemi, pojedynczo lub w koloniach; niektóre gatunki wytwarzają… … Słownik języka polskiego
hula — m ndm muz. «taniec polinezyjski tańczony przez mężczyzn i kobiety razem lub pojedynczo, z towarzyszeniem śpiewu i rytmicznego bębnienia, charakteryzujący się płynnymi, falującymi ruchami bioder» ‹ang. z hawajskiego› … Słownik języka polskiego
koralowiec — m II, D. koralowiecwca; lm M. koralowiecwce, D. koralowiecwców zool. koralowce «Anthozoa, gromada zwierząt należąca do typu jamochłonów, obejmująca organizmy morskie, często pięknie ubarwione, mające kształt polipa; żyją pojedynczo lub tworzą… … Słownik języka polskiego
korowód — m IV, D. korowódwodu, Ms. korowódwodzie; lm M. korowódwody, D. korowódwodów 1. «grupa osób posuwających się jedna za drugą pojedynczo lub parami; pochód, orszak, zwłaszcza taneczny; szereg osób trzymających się za ręce» Korowód taneczny. Korowód… … Słownik języka polskiego
mak — m III, D. u, N. makkiem 1. lm M. i «Papaver, roślina z rodziny makowatych, o dużych barwnych kwiatach osadzonych pojedynczo na wysokich kosmatych łodygach i owocach makówkach, ma zastosowanie w przemyśle cukierniczym i piekarskim oraz w… … Słownik języka polskiego
namulnik — m III, D. a, N. namulnikkiem; lm M. i 1. bot. «Limosella, roślina z rodziny trędownikowatych, o liściach zebranych w różyczkę i białych lub bladoliliowych kwiatach na długich szypułkach, pojedynczo osadzonych w kątach liści; rośnie na bagnistych… … Słownik języka polskiego
nie — (pisane rozdzielnie) partykuła przecząca 1. w połączeniu z czasownikami a) «stanowi zaprzeczenie jakiejś czynności lub stanu, które dany czasownik wyraża; w konstrukcjach zdaniowych uwydatnia kontrast, przeciwieństwo, stopień nasilenia danej… … Słownik języka polskiego
oliwnik — m III, D. a, N. oliwnikkiem; lm M. i 1. «gaj oliwny» 2. bot. «Elaeagnus, roślina z rodziny rokitnikowatych, o kwiatach wonnych, rurkowatych, osadzonych pojedynczo lub zebranych w pęczki; znanych jest około czterdziestu gatunków drzew lub krzewów … Słownik języka polskiego
