pojedynczy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} występujący osobno; jednostkowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pojedyncze strzały. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
jednostka — ż III, CMs. jednostkatce; lm D. jednostkatek 1. «pojedynczy człowiek, osoba, osobnik» Nieprzeciętna, genialna, wybitna jednostka. Interesy jednostki. Rozwój duchowy jednostki. 2. «wyodrębniona, jednolita całość, podstawowa całość organizacyjna… … Słownik języka polskiego
indywiduum — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n V, lm M. indywiduumdua {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pojedynczy okaz, przedstawiciel jakiejś grupy, gatunku; osobnik, pojedynczy żywy organizm, egzemplarz : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rzadko… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
jeden — I {{/stl 13}}{{stl 8}}licz. odm. jak przym. IIIb, M. ż jedna, n jedno {{/stl 8}}{{stl 7}} najmniejsza z liczb naturalnych; jedność, jednostka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jeden człowiek, pies, wóz. Jedna kobieta, owca, sukienka. Jedno dziecko, okno.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
КОЛОННА ОДНОВЕТВЕВАЯ — колонна 1., ствол которой образован одним стержневым элементом (Болгарский язык; Български) едностеблена колона (Чешский язык; Čeština) jednodříkový sloup (Немецкий язык; Deutsch) einstielige Stütze (Венгерский язык; Magyar) tömöroszlop… … Строительный словарь
bez — I m IV, D. bzu, Ms. bzie; lm M. bzy «Syringa vulgaris, krzew z rodziny oliwkowatych, o przyjemnie pachnących kwiatach zebranych w duże luźne wiechy, mający wiele odmian; hodowany w parkach i ogrodach jako roślina ozdobna; botaniczna nazwa: lilak; … Słownik języka polskiego
fasetka — ż III, CMs. fasetkatce; lm D. fasetkatek 1. zdr. od faseta (zwykle w zn. 1) Narożne fasetki. 2. biol. «część składowa oka złożonego stawonogów, stanowiąca pojedynczy układ optyczny; oczko proste» … Słownik języka polskiego
idiomatyzm — m IV, D. u, Ms. idiomatyzmzmie; lm M. y jęz. «wyrażenie, zwrot (czasem pojedynczy wyraz) właściwe tylko danemu językowi, nie dające się przetłumaczyć dosłownie na inny język» Idiomatyzm polski, angielski, łaciński. Idiomatyzmy gwary złodziejskiej … Słownik języka polskiego
indywidualny — indywidualnyni 1. «właściwy tylko danej jednostce; osobisty, jednostkowy, osobniczy, odrębny, swoisty» Indywidualny styl. Indywidualna metoda pracy. Indywidualne odczucia, wrażenia. 2. «oddzielny, osobny; pojedynczy, niezespołowy» Indywidualny… … Słownik języka polskiego
jednostkowo — «w sposób uwzględniający jeden, pojedynczy, jednostkowy wypadek; oddzielnie» Badać, opracowywać coś jednostkowo … Słownik języka polskiego
