Szkło pokaleczyło mu całą twarz.
Odłamki pokaleczyły pasażerów.
Pokaleczyć się nożem, szkłem, żyletką.
Słownik języka polskiego . 2013.
pokaleczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, pokaleczyćczę, pokaleczyćczy, pokaleczyćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} poranić, spowodować rany w wielu miejscach u człowieka bądź u zwierzęcia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Cofający się żołnierze byli pokaleczeni i… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pokaleczyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} doznać okaleczeń; stać się pokaleczonym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szli ostrożnie, aby się nie pokaleczyć o wystające druty. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
porżnąć się || porznąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pokaleczyć się, zadać sobie samemu rany jakimś ostrym narzędziem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Po pijanemu porżnął się szkłem. W szale porżnęła się żyletką. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
jatka — ż III, CMs. jatkatce; lm D. jatkatek 1. przestarz. «kram, sklep z mięsem» Końska jatka. 2. daw. «miejsce uboju bydła, rzeźnia, ubój» dziś tylko we fraz. i przen.: Uczynić, urządzić jatkę albo jatki z kogoś «posiekać, pokaleczyć kogoś; pozabijać… … Słownik języka polskiego
podziobać — dk IX, podziobaćbię, podziobaćbiesz, podziobaćdziob, podziobaćał, podziobaćany 1. «o ptakach: dziobiąc zjeść pewną ilość czegoś; spędzić pewien czas na dziobaniu (jedzeniu) czegoś» Ptaki podziobały trochę ziarna, okruszyn. przen. «o ludziach:… … Słownik języka polskiego
podźgać — dk I, podźgaćam, podźgaćasz, podźgaćają, podźgaćaj, podźgaćał, podźgaćany «pokaleczyć w wielu miejscach, pozabijać (wielu) kłując, uderzając czymś ostrym» Podźgać kogoś nożem, sztyletem … Słownik języka polskiego
poharatać — dk I, poharataćam, poharataćasz, poharataćają, poharataćaj, poharataćał, poharataćany 1. posp. «poranić, dotkliwie skaleczyć w wielu miejscach» Poharatać rywala nożem. Poharatać sobie szkłem nogę. 2. posp. «pociąć, podziurawić, połamać,… … Słownik języka polskiego
pokancerować — dk IV, pokancerowaćruję, pokancerowaćrujesz, pokancerowaćruj, pokancerowaćował, pokancerowaćowany pot. «pokryć szramami, bliznami, pokaleczyć; uszkodzić w wielu miejscach, porysować» Pokancerować znaczek. Pokancerować stół nożem. Zostać… … Słownik języka polskiego
pokiereszować — dk IV, pokiereszowaćszuję, pokiereszowaćszujesz, pokiereszowaćszuj, pokiereszowaćował, pokiereszowaćowany «poranić, pokaleczyć kogoś, pociąć, uszkodzić coś w wielu miejscach lub wiele osób, rzeczy» Pokiereszować komuś twarz. Pokiereszowane meble … Słownik języka polskiego
pokłuć — dk Xa, pokłućkłuję, pokłućkłujesz, pokłućkłuj, pokłućkłuł, pokłućkłuty «przedziurawić, zranić czymś wąskim i ostrym wiele osób, rzeczy lub kogoś, coś w wielu miejscach; pokaleczyć kłując» Pokłuć pudełko gwoździem. Pokłuć sobie palce przy szyciu.… … Słownik języka polskiego
