pokarmowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} związany z pokarmem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wartość pokarmowa paszy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
błona — ż IV, CMs. błonanie; lm D. błon 1. «cienka, zwykle elastyczna, czasem przezroczysta tkanka spełniająca określone funkcje w żywych organizmach» Błona podniebienia miękkiego. Błony skrzydeł motyli, ptaków. Błony pławne ptaków pływających. Błona… … Słownik języka polskiego
chłonny — chłonnynni, chłonnynniejszy «mający właściwość wchłaniania, wsysania czegoś; absorpcyjny» Powierzchnia chłonna jelit. System chłonny traw. ∆ anat. Naczynia chłonne «naczynia zawierające i przenoszące chłonkę w organizmie; naczynia limfatyczne» ∆… … Słownik języka polskiego
ciężki — ciężkiżcy, ciężkiższy 1. «mający duży ciężar, dużo ważący; dający się z trudem dźwigać» Ciężki kamień, bagaż, pakunek, plecak. Ciężka zbroja. Ciężki wóz z węglem. Jesteś cięższa niż ja. ∆ Ciężki bombowiec «bombowiec przystosowany do zabierania… … Słownik języka polskiego
drożny — «łatwo przepuszczający, przepuszczalny, nie zatkany» Drożne jelita. Drożne kanały, przewody żółciowe. Drożny przewód pokarmowy … Słownik języka polskiego
jelito — n III, Ms. jelitoicie; lm D. jelitoit «najdłuższa część przewodu pokarmowego u kręgowców i człowieka sięgająca od żołądka do odbytu, w której zachodzi trawienie i wchłanianie pokarmu i formowanie kału; u większości bezkręgowców: cały przewód… … Słownik języka polskiego
małżoraczek — m III, DB. małżoraczekczka, N. małżoraczekczkiem; lm M. małżoraczekczki zool. małżoraczki «Ostracoda, rząd skorupiaków niższych mających ciało okryte dwuklapowym, muszelkowatym pancerzem; występują w kilku tysiącach gatunków; w morzach i wodach… … Słownik języka polskiego
obleniec — m II, DB. oblenieceńca; lm M. oblenieceńce, D. oblenieceńców zool. obleńce «Aschelminthes, typ bezkręgowców o ciele wydłużonym, obłym, pokrytym oskórkiem, mających przewód pokarmowy w postaci rurki zakończonej odbytem, charakteryzujących się… … Słownik języka polskiego
pozajelitowy — med. «o sposobie odżywiania, podawania leków itp.: pomijający przewód pokarmowy, wprowadzony (do organizmu) nie przez jelita, lecz jako wstrzykiwania podskórne, domięśniowe, dożylne itp.» Odżywianie pozajelitowe … Słownik języka polskiego
pożywka — ż III, CMs. pożywkawce; lm D. pożywkawek 1. «substancja będąca mieszaniną produktów odżywczych (białek, węglowodanów, soli mineralnych), stanowiąca dogodne środowisko dla hodowanych na niej bakterii; podłoże» przen. Jej zachowanie stanowiło… … Słownik języka polskiego