Słownik języka polskiego . 2013.
pokost — pȍkōst ž <G osti, I osti/ ošću> DEFINICIJA zast., v. lak ETIMOLOGIJA po + v. kost … Hrvatski jezični portal
pokost — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. pokostoście {{/stl 8}}{{stl 7}} substancja oleista pochodzenia roślinnego, służąca do impregnowania, gruntowania drewna lub do wyrobu środków przeznaczonych do konserwowania drewna, takich jak farby, kity … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ОЛИФA — жидкое плёнкообразующее вещество, получаемое на основе растительных масел или жирных алкидных смол, применяемое для приготовления масляных красок, грунтовок, шпаклёвок, замазок, а также для пропитки поверхности дерева (Болгарский язык; Български) … Строительный словарь
lȁk — lȁk1 m 〈N mn làkovi〉 term. otopina umjetne ili prirodne smole, daje ukrasnu ili zaštitnu prevlaku drvu, željezu itd. [sjajni ∼; mat ∼ lak bez izrazitog sjaja; ∼ za nokte; ∼ za kosu]; pokost ∆ {{001f}}korekturni ∼ bijelo tekuće sredstvo, služi za … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
grunt — m IV, D. u, Ms. gruntncie; lm M. y ( a) 1. «wierzchnia warstwa ziemi nadająca się pod uprawę; gleba» Liche, pszeniczne, urodzajne grunty. ∆ Grunty orne «część użytków rolnych poddawana stałej uprawie mechanicznej, głównie pługiem, na której… … Słownik języka polskiego
mastyks — m IV, D. u, Ms. mastykssie 1. blm «żywica naturalna, żółta lub zielona substancja o balsamicznym zapachu i gorzkim smaku otrzymywana z drzewa mastyksowego; używana do wyrobu klejów, pokostów, kitów, werniksów oraz do sklejania porcelany;… … Słownik języka polskiego
mastyksowy — «zawierający mastyks żywicę» Klej, pokost, werniks mastyksowy. ∆ bot. Drzewo mastyksowe «Pistacia lentiscus, odmiana pistacji, drzewo z rodziny nanerczowatych wydzielające sok żywiczny (mastyks); rośnie dziko lub jest hodowane na obszarach… … Słownik języka polskiego
pokostowy — «zawierający pokost, zmieszany z pokostem» Farba pokostowa … Słownik języka polskiego
pokostar — pȍkostār m DEFINICIJA konstr. neodom. zast., v. lakirer ETIMOLOGIJA vidi pokost … Hrvatski jezični portal
pokostiti — pokòstiti svrš. <prez. pòkostīm, pril. pr. īvši, prid. trp. pòkošten> DEFINICIJA prevući pokostom; polakirati ETIMOLOGIJA vidi pokost … Hrvatski jezični portal
