- pokój
- m I, D. \pokójkoju1. blm«stosunek między państwami, które nie prowadzą ze sobą wojny; sytuacja, w której państwo, naród itp. nie jest w stanie wojny»
Powszechny i trwały pokój.
Pokój między narodami.
Bojownik, obrońca pokoju.
Naruszyć, zakłócić, zmącić pokój.
Walczyć o pokój.
Na świecie panuje pokój.
∆ Fajka pokoju «u Indian: fajka palona kolejno przez wojowników przy zawieraniu układów pokojowych jako symbol przyjaznych stosunków»∆ Gołąb pokoju «gołąb lub jego wizerunek będący symbolem pokoju i zgody»2. blm«układ o zakończeniu działań wojennych między państwami prowadzącymi wojnę, określający wzajemne stosunki tych państw»Podpisać, zawrzeć pokój.
Zerwać pokój.
3. blm«spokój, stan wypływający z braku trosk i kłopotów, równowaga ducha i umysłu (dziś zwykle w podniosłych, uroczystych zwrotach)»Dać czemuś, komuś pokój.
Iść, odejść w pokoju.
Zostać w pokoju.
∆ Wieczny mu pokój, niech odpoczywa w pokoju itp. «podniosłe, uroczyste zwroty pochodzenia kultowego używane w odniesieniu do osoby zmarłej»4. lm M. \pokójkoje, D. \pokójkoi a. \pokójkojów«część mieszkania lub innego lokalu oddzielona ścianami od innych pomieszczeń, w odróżnieniu od kuchni i łazienki, zwykle nie mająca paleniska i urządzeń sanitarnych»Ciasny, ciemny, jasny, mroczny, obszerny, ponury, przestronny, widny, wesoły pokój.
Pokoje umeblowane, nie umeblowane.
Pokój dziecięcy, gościnny, jadalny, stołowy, sypialny.
Pokój bilardowy, muzyczny, szachowy.
Pokój frontowy, mansardowy, przechodni, przyległy, sąsiedni.
Pokój biurowy, hotelowy, mieszkalny, oddzielny, służbowy, sublokatorski.
Pokój od podwórza, od ulicy.
Pokój do pracy.
Pokój do wynajęcia.
Pokoje w amfiladzie.
Pokój z balkonem.
Pokój z widokiem na morze.
Kąt, róg pokoju.
Chodzić po pokoju.
Wejść, wpaść do pokoju.
Zamknąć się w pokoju.
Odnająć, wynająć pokój.
Wywietrzyć pokój.
Słownik języka polskiego . 2013.