- pokryć
- dk Xa, \pokryćkryję, \pokryćkryjesz, \pokryćkryj, \pokryćkrył, \pokryćkryty - pokrywać ndk I, \pokryćam, \pokryćasz, \pokryćają, \pokryćaj, \pokryćał, \pokryćany1. «dać obicie na coś; obić, obszyć powierzchnię czegoś»
Pokryć fotel skórą.
Pokryć futro gabardyną.
∆ Pokryć jakąś budowlę (dach) dachówką, gontami itp. «położyć, umocować na zewnętrznej płaszczyźnie dachu dachówkę, gonty itp.»2. «położyć coś na wierzchu czegoś, rozpostrzeć coś albo rozpostrzeć się na czymś; zasłać, zakryć coś czymś»Lód pokrywał rzekę.
Śnieg pokrył pola.
Biurko pokryte kurzem.
Schody pokryte dywanem.
3. «powlec powierzchnię jakiegoś przedmiotu cienką warstwą czegoś, np. metalu, farby, lakieru itp.»Pokryć meble politurą.
4. «zaspokoić (zwykle pod względem finansowym); powetować, wynagrodzić stratę, wydatek; spłacić, zapłacić»Pokryć długi.
Pokryć niedobór w kasie.
Pokrył wydatki syna.
5. «zataić, ukryć pod pozorami czegoś; zamaskować»Pokryć zmieszanie, zdumienie.
Pokrył wzruszenie surowością tonu.
◊ Pokryć coś milczeniem «nie powiedzieć nic o czymś; pominąć coś»6. «ustawić się tak, żeby być w jednej linii ze stojącym przed sobą w pierwszym szeregu»7. «o samcu: zapłodnić samicę»8. tylko dk, rzad. «schować wiele rzeczy kolejno jedną po drugiej»9. → pokrywaćpokryć się - pokrywać się1. «stać się pokrytym, zasłanym, okrytym przez coś; o powierzchni jakiegoś przedmiotu: stać się pokrytym cienką warstwą czegoś; powlec się»Pola pokryły się śniegiem.
Niebo pokryło się chmurami.
Szyby pokryły się szronem.
Jej twarz pokryła się rumieńcem.
Srebro pokryło się nalotem tlenków.
2. zwykle ndk «stać się zbieżnym, całkowicie podobnym»Doświadczenie pokrywało się z teorią.
Data jego urodzin pokrywała się z datą imienin.
Nasze stanowiska się pokrywają.
3. tylko dk «o wielu jednostkach: schować się, ukryć się»Owady pokryły się pod korą.
Ludzie pokryli się, gdzie kto mógł.
Słownik języka polskiego . 2013.