pokwitować

pokwitować
dk IV, \pokwitowaćtuję, \pokwitowaćtujesz, \pokwitowaćtuj, \pokwitowaćował, \pokwitowaćowany
«pisemnie poświadczyć coś; podpisać pokwitowanie, kwit»

Pokwitować odbiór przesyłki.

przen. «potwierdzić, zaakceptować coś, przyjąć do wiadomości»

Przemówienie pokwitowano gorącymi oklaskami.

Zarzuty przyjaciół pokwitował wzruszeniem ramion.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • pokwitować — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}kwitować I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}pokwitować II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}kwitować II {{/stl 33}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kwitować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, kwitowaćtuję, kwitowaćtuje, kwitowaćany {{/stl 8}}– pokwitować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} potwierdzać pisemnie otrzymanie czegoś, podpisując kwit : {{/stl 7}}{{stl 10}}Proszę pokwitować odbiór …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odbiór — m IV, D. odbiórbioru, Ms. odbiórbiorze, blm 1. «wzięcie, otrzymanie, odebranie, przyjęcie czegoś» Odbiór bagażu, listu. Odbiór budynku przez inwestora. Pokwitować odbiór czegoś. Zgłosić się po odbiór czegoś. przen. «percepcja, sposób reagowania,… …   Słownik języka polskiego

  • pismo — n III, Ms. piśmie 1. blm «zespół znaków graficznych będących znakami dźwięków lub pojęć; ogół liter składających się na dany alfabet» Pismo maszynowe, ręczne. Krój, format, rodzaj pisma. Wynalazek pisma. ∆ Pismo alfabetyczne «pismo, w którym… …   Słownik języka polskiego

  • pokwitowanie — n I 1. rzecz. od pokwitować. 2. lm D. pokwitowanieań «pisemne potwierdzenie odbioru czegoś» Podpisać, wypisać pokwitowanie. Odebrać, wydać pokwitowanie. Oddać, otrzymać coś za pokwitowaniem, bez pokwitowania …   Słownik języka polskiego

  • potwierdzić — dk VIa, potwierdzićdzę, potwierdzićdzisz, potwierdzićtwierdź, potwierdzićdził, potwierdzićdzony potwierdzać ndk I, potwierdzićam, potwierdzićasz, potwierdzićają, potwierdzićaj, potwierdzićał, potwierdzićany «stwierdzić, poświadczyć prawdziwość,… …   Słownik języka polskiego

  • odręcznie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. odręczny w zn. 1.: Plan wykonywany odręcznie. Pokwitować odręcznie; w zn. 2.: Naprawić, sprzedać coś odręcznie. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pokwitowanie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. pokwitować. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}pokwitowanie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D.pokwitowanieań {{/stl 8}}{{stl 7}} pisemny dowód potwierdzający …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”