odbiór

odbiór
m IV, D. \odbiórbioru, Ms. \odbiórbiorze, blm
1. «wzięcie, otrzymanie, odebranie, przyjęcie czegoś»

Odbiór bagażu, listu.

Odbiór budynku przez inwestora.

Pokwitować odbiór czegoś.

Zgłosić się po odbiór czegoś.

przen. «percepcja, sposób reagowania, odbierania wrażeń»

Odbiór filmu, sztuki.

2. «przyjmowanie sygnałów przez aparat radiowy, telefoniczny itd.»

Zły, dobry, przyciszony, słaby odbiór.

Odbiór czysty, niewyraźny.

Zakłócenia w odbiorze fal radiowych.

Przekręcić gałkę na odbiór.

Przejść na odbiór.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • odbiór — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. odbiórbioru, Mc. odbiórbiorze, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o osobach: wzięcie, dostanie, odebranie tego, co jest przeznaczone dla siebie, do czego jest się uprawnionym …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • potwierdzić — dk VIa, potwierdzićdzę, potwierdzićdzisz, potwierdzićtwierdź, potwierdzićdził, potwierdzićdzony potwierdzać ndk I, potwierdzićam, potwierdzićasz, potwierdzićają, potwierdzićaj, potwierdzićał, potwierdzićany «stwierdzić, poświadczyć prawdziwość,… …   Słownik języka polskiego

  • analizator — m IV, D. a, Ms. analizatororze; lm M. y 1. «aparat wykonujący analizy, głównie analizy chemiczne» 2. fiz. «przyrząd do badania stanu polaryzacji światła» 3. fizjol. «zespół elementów nerwowych, których zadaniem jest odbiór i analiza bodźców… …   Słownik języka polskiego

  • bezszumowy — «nie wydający szumów; cichy» Bezszumowa płyta gramofonowa. Bezszumowy odbiór sygnałów …   Słownik języka polskiego

  • czucie — n I 1. rzecz. od czuć. ◊ Paść, upaść bez czucia «upaść bez przytomności» 2. lm D. czuć psych. «odbiór bodźców przez narządy odbiorcze; subiektywne, świadome przeżywanie wrażeń» Zanik czucia w palcach. czucie się rzecz. od czuć się …   Słownik języka polskiego

  • doręczenie — n I; lm D. doręczenieczeń rzecz. od doręczyć ∆ Książka doręczeń «zeszyt, w którym się kwituje odbiór doręczanych przesyłek» …   Słownik języka polskiego

  • kosmowizja — ż I, DCMs. kosmowizjazji, blm «bezpośrednie przekazywanie i odbiór przez sieć telewizyjną obrazów z różnego typu aparatów, statków i sond kosmicznych, znajdujących się w przestrzeni kosmicznej lub na powierzchni innych ciał niebieskich» …   Słownik języka polskiego

  • kwitek — m III, D. kwitektka, N. kwitektkiem; lm M. kwitektki zdr. od kwit Kwitek na odbiór lekarstwa. ◊ Odprawić kogoś z kwitkiem, odejść z kwitkiem «nie załatwić czyjejś prośby, sprawy, odprawić kogoś z niczym; odejść nic nie załatwiwszy» …   Słownik języka polskiego

  • kwitować — ndk IV, kwitowaćtuję, kwitowaćtujesz, kwitowaćtuj, kwitowaćował, kwitowaćowany 1. «potwierdzać otrzymanie czegoś swoim podpisem» Kwitować odbiór garderoby z pralni. 2. «odpowiadać, reagować na coś czymś, zbywać coś czymś» Kwitować coś śmiechem.… …   Słownik języka polskiego

  • łapać — ndk IX, łapaćpię, łapaćpiesz, łap, łapaćał, łapaćany «chwytać, zatrzymywać, porywać kogoś; brać (za) coś ręką albo przyrządem» Łapać złodzieja. Łapać ryby, motyle. Łapać piłkę. Łapać kogoś za rękę. ∆ pot. Łapać falę, stację «nastawiać radio na… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”