poleźć

dk XI, \poleźćlezę, \poleźćleziesz, \poleźćleź, \poleźćlazł, \poleźćlazła, \poleźćleźli

1. pot. «pójść wolno, ociężale; powlec się»

Polazł zmęczony do domu.

Polazł do piwnicy po kartofle.

2. pot. «udać się dokądś bez potrzeby, bez zapowiedzenia, bez zaproszenia; wpakować się, wepchać się»

Gdzież ona polazła, tak długo na nią czekam!

Po coś tam polazł?

Znowu polazł do nich, chociaż wcale go nie zapraszali.