pomruk

pomruk
m III, D. -u, N. \pomrukkiem; lm M. -i
«głuchy, stłumiony dźwięk; także: głos wydawany przez niektóre zwierzęta; szmer głosów zwykle wyrażający niezadowolenie; mruczenie, mamrotanie»

Cichy, chrapliwy, gniewny pomruk.

Kocie pomruki.

Daleki pomruk armat, dział, samochodów.

Groźny pomruk burzy.

Słychać było pomruk niezadowolenia.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • pomruk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} głos wydawany przez niektóre zwierzęta, odbierany jako głuchy, przytłumiony dźwięk, także taki dźwięk : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pomruki kota.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zacisnąć — Zacisnąć, ścisnąć pięści «z trudem powstrzymać się od wybuchu gniewu (zwykle wykonując bezwiednie taki gest)»: Pomruk oburzenia i wściekłości poszedł po ludziach stojących. Baby gestykulowały, chłopi zaciskali pięści. Z. Kossak, Pożoga. (...)… …   Słownik frazeologiczny

  • zaciskać — Zacisnąć, ścisnąć pięści «z trudem powstrzymać się od wybuchu gniewu (zwykle wykonując bezwiednie taki gest)»: Pomruk oburzenia i wściekłości poszedł po ludziach stojących. Baby gestykulowały, chłopi zaciskali pięści. Z. Kossak, Pożoga. (...)… …   Słownik frazeologiczny

  • głuchy — głusi, głuchychszy 1. «nie mający zdolności słyszenia; nie słyszący lub źle słyszący» Głuchy od urodzenia. Głuchy jak pień. przen. «nie zwracający na coś uwagi, nie reagujący, obojętny» Głuchy na czyjeś perswazje, prośby. Głuchy na głos rozsądku …   Słownik języka polskiego

  • niezadowolenie — n I, blm «brak zadowolenia, nieprzyjemne uczucie wypływające z tego, że coś się dzieje niezgodnie z czyimś życzeniem, pragnieniem, wolą» Niezadowolenie z kogoś, z czegoś. Oznaka, wyraz, pomruk niezadowolenia. Okazywać, wyrażać komuś swoje… …   Słownik języka polskiego

  • przybrać — dk IX, przybraćbiorę, przybraćbierzesz, przybraćbierz, przybraćbrał, przybraćbrany przybierać ndk I, przybraćam, przybraćasz, przybraćają, przybraćaj, przybraćał, przybraćany 1. «zwykle o wodzie, rzece: podnieść się powyżej normalnego poziomu,… …   Słownik języka polskiego

  • zawarczeć — dk VIIb, zawarczećczę, zawarczećczysz, zawarczećwarcz, zawarczećczał, zawarczećczeli 1. «zwykle o psie: wydać pomruk; warknąć» Pies zawarczał cicho. przen. «odezwać się gniewnie, opryskliwie, wybuchnąć gniewem» Wynoś się zawarczał rozgniewany. 2 …   Słownik języka polskiego

  • złowrogi — złowrogiodzy 1. «będący objawem, zapowiedzią nieszczęścia, czegoś złego» Złowroga cisza, atmosfera. Złowrogi pomruk. 2. «zły, groźny» Złowrogie spojrzenie. Złowrogie zamiary. Złowroga działalność …   Słownik języka polskiego

  • gniewny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, gniewnyni, gniewnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który się gniewa, jest obrażony na kogoś, rozgniewany; także: niepokorny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gniewny tłum. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • sala — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} duży pokój, obszerne pomieszczenie, mogące pomieścić większą liczbę osób, przeznaczone zwykle na zebrania, uroczystości, wystawy itp. : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”