popędliwy

popędliwy
\popędliwyiwi, \popędliwyiwszy
«łatwo unoszący się gniewem, namiętnością; porywczy, krewki, namiętny, gwałtowny»

Popędliwy człowiek.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • popędliwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, popędliwywi, popędliwywszy {{/stl 8}}{{stl 7}} łatwo wpadający w gniew, odznaczający się gwałtownym, porywczym usposobieniem; krewki, wybuchowy, nieopanowany : {{/stl 7}}{{stl 10}}Popędliwa natura. Popędliwa z niej… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • gorący — 1. Gorąca głowa; gorący umysł «człowiek porywczy, popędliwy, pełen zapału, łatwo się entuzjazmujący»: (...) potrafił ostudzić gorące głowy i nie dopuścić do zamieszek naruszających podpisany traktat pokojowy. Z. Teplicki, Indianie. 2. Ktoś w… …   Słownik frazeologiczny

  • choleryczny — cholerycznyni 1. «związany z cholerą; właściwy chorym na cholerę; przeznaczony dla chorych lub zmarłych na cholerę» Objawy, zaburzenia choleryczne. Szpital, cmentarz choleryczny. 2. «wybuchowy, gwałtowny, popędliwy, impulsywny, nieopanowany» ∆… …   Słownik języka polskiego

  • gorącokrwisty — gorącokrwistyiści «o koniach (głównie o wierzchowcach): będący rasy szlachetnej; o rasach końskich: szlachetny» Gorącokrwisty arab. przen. «o ludziach: krewki, popędliwy, zapalczywy, namiętny» …   Słownik języka polskiego

  • popędliwie — przysłów. od popędliwy Postępować, zachowywać się popędliwie …   Słownik języka polskiego

  • porywczy — 1. «skłonny do gwałtownych reakcji; łatwo wybuchający gniewem, unoszący się, popędliwy, nieopanowany, impulsywny» Porywcza dziewczyna. Porywcza natura. 2. «świadczący o czyjejś porywczości; gwałtowny, niepohamowany; nagły, raptowny» Porywczy ruch …   Słownik języka polskiego

  • prędki — prędkidcy, prędkidszy 1. «odbywający się, dokonujący czegoś w krótkim czasie, w szybkim tempie; szybki, bystry, wartki, pośpieszny, raźny, żwawy» Prędki bieg, chód, oddech, puls. Prędki nurt rzeki. Czyjeś prędkie kroki, ruchy. 2. «dziejący się,… …   Słownik języka polskiego

  • szparki — szparkircy 1. «szybki, prędki, żwawy, wartki» Szparki rumak. 2. przestarz. «skory, chętny do czegoś; popędliwy, porywczy» …   Słownik języka polskiego

  • zapalczywy — zapalczywywi, zapalczywywszy «łatwo unoszący się gniewem, gwałtowny, impulsywny, popędliwy, porywczy; będący wyrazem takich cech, świadczący o nich; zajadły» Młodzi byli zapalczywi. Zapalczywa dyskusja, kłótnia …   Słownik języka polskiego

  • bzikować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, bzikowaćkuję, bzikowaćkuje {{/stl 8}}– zbzikować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia, bzikowaćkuję, bzikowaćkuje, bzikowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} popadać w dziwactwo, w lekki obłęd, ulegać manii : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ona… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”