Pocisk poranił ludzi w schronie.
Żołnierz poraniony w bitwie.
Niedźwiedź poranił owce.
Poranić sobie stopy na ostrych kamieniach.
Poranił się przy czyszczeniu broni.
Poranili się w czasie pojedynku.
Słownik języka polskiego . 2013.
poranić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, poranićnię, poranićni, poranićrań, poranićniony {{/stl 8}}{{stl 7}} zadać komuś wiele ran, także zranić wiele osób; bardzo pokaleczyć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chłopak poraniony w wypadku. Wybuch bomby w metrze… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poranić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odnieść wiele ran, zostać poranionym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poranił się w czasie wypadku. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} zadać rany jeden… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poranic — poránic1, poránici, s.m. (reg.) copil. Trimis de blaurb, 13.10.2006. Sursa: DAR poránic2 s.m. (reg.) plantă din bulbii căreia se prepară salepul (produs alimentar care se foloseşte la băuturile răcoritoare); poroinic. Trimis de blaurb,… … Dicționar Român
poroinic — PORÓINIC, poroinici, s.m. Nume dat mai multor plante erbacee din familia orhideelor, cu tuberculi, cu frunze oblonge, lucitoare, cu flori mari, plăcut mirositoare, grupate într un spic şi care cresc în păduri umede şi umbroase (Orchis). – et. nec … Dicționar Român
poharatać — dk I, poharataćam, poharataćasz, poharataćają, poharataćaj, poharataćał, poharataćany 1. posp. «poranić, dotkliwie skaleczyć w wielu miejscach» Poharatać rywala nożem. Poharatać sobie szkłem nogę. 2. posp. «pociąć, podziurawić, połamać,… … Słownik języka polskiego
postrzelać — dk I, postrzelaćam, postrzelaćasz, postrzelaćają, postrzelaćaj, postrzelaćał, postrzelaćany 1. «spędzić pewien czas na strzelaniu» Trzeba postrzelać dla wprawy. 2. «zranić strzałami kogoś lub coś w wielu miejscach; strzelając poranić, pozabijać… … Słownik języka polskiego
okaleczyć — dk VIb, okaleczyćczę, okaleczyćczysz, okaleczyćecz, okaleczyćczył, okaleczyćczony rzad. okaleczać ndk I, okaleczyćam, okaleczyćasz, okaleczyćają, okaleczyćaj, okaleczyćał, okaleczyćany «spowodować czyjeś kalectwo, zranić, poranić» Okaleczone… … Słownik języka polskiego
podrapać — dk IX, podrapaćpię, podrapaćpiesz, podrapaćdrap, podrapaćał, podrapaćany 1. «drapiąc poranić, porysować, zostawić szramy» Podrapane do krwi ręce. Krzaki jeżyn podrapały mu nogi. 2. «poskrobać, potrzeć czymś ostrym, zwykle paznokciami» Podrapać… … Słownik języka polskiego
pokaleczyć — dk VIb, pokaleczyćczę, pokaleczyćczysz, pokaleczyćlecz, pokaleczyćczył, pokaleczyćczony «poranić, skaleczyć w wielu miejscach albo kilka osób, zwierząt» Szkło pokaleczyło mu całą twarz. Odłamki pokaleczyły pasażerów. pokaleczyć się «stać się… … Słownik języka polskiego
pokąsać — dk I, pokąsaćam, pokąsaćasz, pokąsaćają, pokąsaćaj, pokąsaćał, pokąsaćany «poranić przez ukąszenie; pogryźć» Pies pokąsał przechodnia. Pszczoły pokąsały dzieci. Pokąsał sobie usta z bólu … Słownik języka polskiego
