Poróżnić przyjaciół.
Poróżnić męża z żoną.
Poróżnić się z ojcem.
Rodzeństwo poróżniło się między sobą.
Słownik języka polskiego . 2013.
poróżnić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} skłócić się, zwaśnić się z kimś, także mieć odrębne zdanie w jakiejś sprawie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Członkowie zespołu poróżnili się. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pokłócić — dk VIa, pokłócićcę, pokłócićcisz, pokłócićkłóć, pokłócićcił, pokłócićcony «przywieść do kłótni, zwaśnić kogoś z kimś; poróżnić» Pokłócił ze sobą siostry. Pokłóciły ich interesy. Rozstali się pokłóceni. pokłócić się «poróżnić się z kimś» Pokłóciła … Słownik języka polskiego
powadzić — dk VIa, powadzićdzę, powadzićdzisz, powadzićwadź, powadzićdził, powadzićdzony przestarz. «pokłócić, poróżnić kogoś z kimś» powadzić się «pokłócić się, poróżnić się z kimś» … Słownik języka polskiego
pozadzierać — dk I, pozadzieraćam, pozadzieraćasz, pozadzieraćają, pozadzieraćaj, pozadzieraćał, pozadzieraćany 1. «o wielu: zadrzeć, podnieść w górę; zadrzeć wiele czegoś» Dzieci pozadzierały głowy do góry, obserwując lecące samoloty. 2. «nadedrzeć w wielu… … Słownik języka polskiego
klin — 1. Wbić klin (klina) między kogoś «poróżnić, pokłócić kogoś»: (...) wicepremier powiedział, aby opozycja nie próbowała „w sposób prymitywny” wbijać klina między AWS i UW, bo to się nie uda. Rzecz 04/12/1997. 2. (Wybić) klin klinem «zwalczyć… … Słownik frazeologiczny
klin — m IV, D. a, Ms. klinnie; lm M. y 1. «kawałek drewna lub metalu, element w postaci bryły ograniczonej z dwu stron powierzchniami zbieżnymi, używany do rozszczepiania twardych materiałów, służący jako maszyny proste (np. ostrze noża), do łączenia… … Słownik języka polskiego
pogniewać — dk I, pogniewaćam, pogniewaćasz, pogniewaćają, pogniewaćaj, pogniewaćał, pogniewaćany rzad. «ściągnąć na kogoś lub na siebie czyjś gniew» Pogniewasz rodziców swym wyjazdem. pogniewać się 1. «przetrwać pewien okres gniewając się» Pogniewał się i… … Słownik języka polskiego
poprztykać się — dk I, poprztykać sięam się, poprztykać sięasz się, poprztykać sięają się, poprztykać sięaj się, poprztykać sięał się pot. żart. «pokłócić się, poróżnić się» … Słownik języka polskiego
powaśnić — dk VIa, powaśnićnię, powaśnićnisz, powaśnićnij, powaśnićnił, powaśnićniony książk. «poróżnić, pokłócić kogoś z kimś» Swoim postępowaniem powaśnił obie strony. powaśnić się «znaleźć się w stanie waśni, pokłócić się z kimś» … Słownik języka polskiego
rozbić — dk Xa, rozbićbiję, rozbićbijesz, rozbićbij, rozbićbił, rozbićbity rozbijać ndk I, rozbićam, rozbićasz, rozbićają, rozbićaj, rozbićał, rozbićany 1. «uderzeniem, uderzeniami rozłupać coś na części, na kawałki; stłuc przez upuszczenie czegoś lub… … Słownik języka polskiego
