poruczyć
Look at other dictionaries:
poruczyć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}poruczać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poruczać — ndk I, poruczaćam, poruczaćasz, poruczaćają, poruczaćaj, poruczaćał, poruczaćany poruczyć dk VIb, poruczaćczę, poruczaćczysz, poruczaćrucz, poruczaćczył, poruczaćczony, książk. «oddawać z zaufaniem w czyjeś ręce, pod czyjąś opiekę; powierzać,… … Słownik języka polskiego
poruczenie — n I 1. rzecz. od poruczyć. 2. lm D. poruczenieeń «polecenie; misja» Urzędnik do specjalnych poruczeń … Słownik języka polskiego
premier — m IV, DB. a, Ms. premiererze; lm M. premiererzy, DB. ów «szef rządu powoływany przez głowę państwa lub parlament; w Polsce: prezes rady ministrów» Stanowisko, urząd, funkcje premiera. Powołać premiera. Poruczyć premierowi utworzenie nowego… … Słownik języka polskiego
poruczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, poruczaćam, poruczaća, poruczaćają, poruczaćany {{/stl 8}}– poruczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, poruczaćczę, poruczaćczy, poruczaćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} w stylu książkowym: powierzać, najczęściej coś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poruczenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. poruczenieeń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. poruczyć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} pełnomocnictwo, polecenie, misja, zadanie :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
