- porzucenie
- n I; lm D. \porzucenieeńrzecz. od porzucić.∆ praw. Porzucenie mienia «utrata prawa do posiadania rzeczy ruchomej, opuszczonej umyślnie w celu wyzbycia się własności»
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
apostazja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm. D. apostazjazji {{/stl 8}}{{stl 7}} całkowite porzucenie wiary; odstępstwo od przekonań i zasad; odszczepieństwo <łac. kośc. z gr.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień