pospać

pospać
dk, pośpię, pośpisz, pośpij, pospał
«spędzić pewien czas śpiąc; zażyć trochę snu»

Pospać sobie do południa.

Pospać dłużej podczas urlopu.

Pospałby chętnie jeszcze z godzinę.

pospać się «o pewnej liczbie ludzi (rzad. zwierząt): zapaść w głęboki sen, usnąć; pozasypiać»

Pospali się już wszyscy na dobre.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • pospać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Xb, pośpię, pośpi, pośpij {{/stl 8}}{{stl 7}} spać przez pewien czas; zażyć nieco snu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nareszcie pospał sobie dłużej. Pospał trzy godziny i znów zabrał się do pracy. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pospać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} w odniesieniu do pewnej liczby osób, rzadziej zwierząt: zasnąć głębokim snem; posnąć, pozasypiać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Po sutej libacji pospali się kamiennym snem. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • podrzemać — dk IX, podrzemaćmię, podrzemaćmiesz, podrzemaćdrzem, podrzemaćał «spędzić pewien czas drzemiąc; pospać trochę» Podrzemać po obiedzie …   Słownik języka polskiego

  • przedrzemać — dk IX, przedrzemaćmię, przedrzemaćmiesz, przedrzemaćdrzem, przedrzemaćmał «spędzić określony czas na drzemaniu» Przedrzemał kilka godzin w fotelu. przedrzemać się «przespać się trochę, zdrzemnąć się, trochę pospać» Przedrzemał się po obiedzie …   Słownik języka polskiego

  • przespać — dk, prześpię, prześpisz, prześpij, przespaćał, przespaćany przesypiać ndk I, przespaćam, przespaćasz, przespaćają, przespaćaj, przespaćał, przespaćany 1. «spędzić jakiś czas na spaniu» Przespał kilka godzin. Nie przespana noc. 2. «śpiąc przebyć,… …   Słownik języka polskiego

  • słabość — ż V, DCMs. słabośćści, blm 1. «brak sił fizycznych, stan fizycznego niedomagania; bezsilność, osłabienie» Słabość organizmu. Ogarnia kogoś słabość. 2. «brak mocy, odporności na zniszczenie; brak siły militarnej, brak silnej władzy, autorytetu»… …   Słownik języka polskiego

  • uciąć — dk Xc, utnę, utniesz, utnij, uciął, ucięła, ucięli, ucięty, uciąwszy ucinać ndk I, uciąćam, uciąćasz, uciąćają, uciąćaj, uciąćał, uciąćany 1. «oddzielić coś od czegoś za pomocą ostrego przedmiotu, narzędzia, skrócić przez cięcie; odciąć, obciąć,… …   Słownik języka polskiego

  • ździebko — I n II, N. ździebkokiem; lm D. ździebkobek → I ździebełko w zn. 2 II pot. «trochę, odrobinę, nieco, cokolwiek» Ździebko odpocząć, pospać …   Słownik języka polskiego

  • normalny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, normalnyni, normalnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odpowiadający normie, zgodny z normą, prawidłowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Normalny objaw. Normalne postępowanie, zjawisko.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • po — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przyim., łączy się z biernikiem {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wskazuje na granicę zasięgu czegoś w przestrzeni lub w czasie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wanna wypełniona po brzegi wodą. Śnieg po… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”