pośpieszać
Look at other dictionaries:
pospieszać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}pośpieszać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pośpieszać || pospieszać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, pośpieszać || pospieszaćam, pośpieszać || pospieszaća, pośpieszać || pospieszaćają {{/stl 8}}– pośpieszyć || pospieszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, pośpieszać || pospieszaćszę, pośpieszać || pospieszaćszy… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pospieszać — → pospieszyć … Słownik języka polskiego
pośpieszyć — dk VIb, pośpieszyćszę, pośpieszyćszysz, pośpieszyćśpiesz, pośpieszyćszył rzad. pośpieszać ndk I, pośpieszyćam, pośpieszyćasz, pośpieszyćają, pośpieszyćaj, pośpieszyćał 1. «udać się dokądś szybko, z pośpiechem» Pośpieszyć na miejsce wypadku, na… … Słownik języka polskiego
pospieszyć — dk VIb, pospieszyćszę, pospieszyćszysz, pospieszyćspiesz, pospieszyćył pospieszać ndk I, pospieszyćam, pospieszyćasz, pospieszyćają, pospieszyćaj, pospieszyćał, → pośpieszyć … Słownik języka polskiego
śpieszyć — ndk VIb, śpieszyćszę, śpieszyćszysz, śpiesz, śpieszyćszył 1. książk. «iść, jechać, zdążać dokądś szybko, z pośpiechem; pośpieszać» Śpieszyć do pociągu. Śpieszyć do szkoły. 2. książk. «śpiesznie coś robić, zabierać się do czegoś z ochotą, kwapić… … Słownik języka polskiego
zdążać — ndk I, zdążaćam, zdążaćasz, zdążaćają, zdążaćaj, zdążaćał 1. forma ndk czas. zdążyć (p.) 2. książk. «posuwać się, iść, jechać w jakimś kierunku; podążać, pośpieszać» Zdążać forsownym marszem. Szybko zdążał do domu. Zdążaliśmy w stronę rzeki … Słownik języka polskiego
pośpieszyć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}pośpieszać;{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}iść [i syn.] {{/stl 7}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}{{stl 7}}w sukurs {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
