potargać

potargać
dk I, \potargaćam, \potargaćasz, \potargaćają, \potargaćaj, \potargaćał, \potargaćany
1. «spowodować splątanie się, zwichrzenie czegoś (zwykle włosów); zburzyć komuś włosy na głowie»

Wiatr potargał mi fryzurę.

Mieć potargane włosy.

Rozplątać potarganą włóczkę.

2. «rwąc, szarpiąc spowodować podziurawienie się czegoś, rozpadnięcie się na części; podrzeć, porozrywać»

Konie potargały popręgi.

Potargać więzy.

przen.

Mieć potargane nerwy.

Potargane chmury.

3. rzad. «spędzić pewien czas na targaniu kogoś lub czegoś, na szarpaniu, ciągnięciu za coś»

Potargać chłopca za czuprynę.

potargać się «zostać poplątanym, zmierzwionym, ulec zwichrzeniu; zwichrzyć sobie włosy na głowie»

Wełna potargała się w praniu.

Fryzura potargała się na wietrze.

Potargałeś się w drodze - uczesz się.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • potargać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, potargaćam, potargaća, potargaćają, potargaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} targając, szarpiąc, spowodować rozpad jakiejś całości na części; zniszczyć coś : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • potargać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} ulec zwichrzeniu, splątaniu; zmierzwić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Włosy potargały jej się na wietrze. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozwiać — dk Xb, rozwiaćwieję, rozwiaćwiejesz, rozwiaćwiej, rozwiaćwiał, rozwiaćwiali a. rozwiaćwieli, rozwiaćwiany rozwiewać ndk I, rozwiaćam, rozwiaćasz, rozwiaćają, rozwiaćaj, rozwiaćał, rozwiaćany 1. «wiejąc roznieść, rozrzucić coś w różne miejsca, na… …   Słownik języka polskiego

  • rozwichrzyć — dk VIb, rozwichrzyćrzę, rozwichrzyćrzysz, rozwichrzyćwichrz, rozwichrzyćrzył, rozwichrzyćrzony rozwichrzać ndk I, rozwichrzyćam, rozwichrzyćasz, rozwichrzyćają, rozwichrzyćaj, rozwichrzyćał, rozwichrzyćany «doprowadzić do nieładu, rozrzucić… …   Słownik języka polskiego

  • skudłacić — dk VIa, skudłacićcę, skudłacićcisz, skudłacićać, skudłacićcił, skudłacićcony «poplątać, potargać» Wiatr skudłacił włosy. Skudłacona wełna. Skudłacona broda. skudłacić się «zwinąć się w kudły, zbić się, potargać się; stać się skudłaconym» Włosy… …   Słownik języka polskiego

  • zmierzwić — dk VIa, zmierzwićwię, zmierzwićwisz, zmierzw, zmierzwićwił, zmierzwićwiony zmierzwiać ndk I, zmierzwićam, zmierzwićasz, zmierzwićają, zmierzwićaj, zmierzwićał, zmierzwićany «wprowadzić w stan nieładu; potargać, zwichrzyć» Zmierzwić włosy,… …   Słownik języka polskiego

  • zwichrzyć — dk VIb, zwichrzyćrzę, zwichrzyćrzysz, zwichrz, zwichrzyćrzył, zwichrzyćrzony rzad. zwichrzać ndk I, zwichrzyćam, zwichrzyćasz, zwichrzyćają, zwichrzyćaj, zwichrzyćał, zwichrzyćany «potargać, poplątać, potarmosić, poczochrać (zwykle włosy)»… …   Słownik języka polskiego

  • poszarpać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIa, poszarpaćpię, poszarpaćpie, poszarpaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozedrzeć, potargać coś w wielu miejscach, rozszarpać pewną ilość czegoś, zwykle niejednocześnie, w pewnej… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pomierzwić — dk VIa, pomierzwićwię, pomierzwićwisz, pomierzwićmierzw a. pomierzwićwij, pomierzwićwił, pomierzwićwiony «uczynić coś splątanym, skłębionym; potargać, zwichrzyć» Pomierzwić włosy. Pomierzwiona słoma. pomierzwić się «stać się pomierzwionym»… …   Słownik języka polskiego

  • poszarpać — dk IX, poszarpaćpię, poszarpaćpiesz, poszarpaćszarp, poszarpaćał, poszarpaćany 1. «rozszarpać w wielu miejscach, jedno po drugim; podrzeć, porozrywać, potarmosić» Poszarpać ubranie. Pies poszarpał obicie mebli. przen. Poszarpane chmury. 2. rzad.… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”