potęgować

potęgować
ndk IV, \potęgowaćguję, \potęgowaćgujesz, \potęgowaćguj, \potęgowaćował, \potęgowaćowany
1. «powiększać natężenie czegoś, czynić coś bardziej intensywnym, odczuwalnym; wzmagać»

Zła pogoda potęguje stany depresyjne.

Brak wiadomości potęgował ich niepokój.

2. mat. «wyznaczać potęgę danej liczby; obliczać potęgę»
potęgować się «nabierać intensywności, siły; wzmagać się»

Mróz, upał się potęgował.

Milczenie potęgowało się, narastało.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • potęgować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, potęgowaćguję, potęgowaćguje, potęgowaćany {{/stl 8}}– spotęgować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powiększać siłę działania lub oddziaływania czegoś;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • potęgować się – spotęgować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zwiększać siłę swojego oddziaływania, swoją intensywność; wzmagać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Deszcz potęgował się z każdą chwilą. Ból spotęgował się nad ranem. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • natężać — ndk I, natężaćam, natężaćasz, natężaćają, natężaćaj, natężaćał, natężaćany natężyć dk VIb, natężaćżę, natężaćżysz, natężaćtęż, natężaćżył, natężaćżony «czynić intensywniejszym, mocniejszym; wzmacniać, potęgować, uintensywniać; wysilać, wytężać»… …   Słownik języka polskiego

  • siła — 1. Co sił, co siły, ile sił, z całej siły, z całych sił «jak najszybciej, jak najmocniej»: (...) ile sił w nogach wybiegłam z mieszkania na ulicę. Cosm 10/2000. 2. Ktoś (jest) w sile wieku «o kimś dorosłym, dojrzałym, będącym w pełni sił… …   Słownik frazeologiczny

  • jątrzyć — ndk VIb, jątrzyćtrzę, jątrzyćtrzysz, jątrz, jątrzyćtrzył, jątrzyćtrzony 1. «wywoływać, wzmagać ropienie, wstrzymywać gojenie» Jątrzyć ranę. 2. «wywoływać niezadowolenie, wzburzenie; drażnić, podburzać kogoś, coś» Jątrzyć kogoś swym zachowaniem,… …   Słownik języka polskiego

  • potęgowanie — ↨ potęgowanie się n I rzecz. od potęgować (się) …   Słownik języka polskiego

  • powiększać — ndk I, powiększaćam, powiększaćasz, powiększaćają, powiększaćaj, powiększaćał, powiększaćany powiększyć dk VIb, powiększaćszę, powiększaćszysz, powiększaćwiększ, powiększaćszył, powiększaćszony «czynić coś większym przestrzennie lub pomnażać coś… …   Słownik języka polskiego

  • rosnąć — rzad. róść ndk Vc, rosnąćnę, rośniesz, rośnij, rósł, rosła, rośli 1. «o żywych organizmach: rozwijać się do momentu osiągnięcia dojrzałości; wzrastać» Dziecko rośnie. Drzewa, kwiaty rosną. Rośnij kwiecie wysoko. (Mickiewicz) ◊ Rosnąć jak na… …   Słownik języka polskiego

  • wyolbrzymiać — ndk I, wyolbrzymiaćam, wyolbrzymiaćasz, wyolbrzymiaćają, wyolbrzymiaćaj, wyolbrzymiaćał, wyolbrzymiaćany wyolbrzymić dk VIa, wyolbrzymiaćmię, wyolbrzymiaćmisz, wyolbrzymiaćym, wyolbrzymiaćmił, wyolbrzymiaćmiony «czynić olbrzymim, potęgować;… …   Słownik języka polskiego

  • zwiększać — ndk I, zwiększaćam, zwiększaćasz, zwiększaćają, zwiększaćaj, zwiększaćał, zwiększaćany zwiększyć dk VIb, zwiększaćszę, zwiększaćszysz, zwiększ, zwiększaćszył, zwiększaćszony «czynić większym rozmiarami, liczbą, natężeniem itp.; powiększać,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”