Ich postępowanie spotkało się z ogólnym potępieniem.
Słownik języka polskiego . 2013.
potępienie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. potępić I. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} kara za złe postępowanie, zwłaszcza kara piekła w religii… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Bogurodzica — est le plus ancien hymne religieux polonais. Il a été écrit entre le Xe et le XIIIe siècle et il est dédié à la Vierge Marie. Son titre signifie Mère de Dieu en français. Il fut probablement composé à la mémoire de Saint Stanislas. Les… … Wikipédia en Français
Конфедерация Труда Украины — профессиональный союз (профсоюз) с всеукраинским статусом, созданный 31 октября 1996 года как профсоюзное объединение с элементами профсоюза, однако в связи с изменением украинского законодательства была принята новая редакция Устава Конфедерации … Википедия
anatema — ż IV, CMs. anatemamie; lm D. anatemaem rel. «klątwa kościelna, ekskomunika» przen. «uznanie czegoś za złe, ostre potępienie kogoś lub czegoś; napiętnowanie» Rzucić anatemę na kogoś, na coś. ‹łac. z gr.› … Słownik języka polskiego
dezaprobata — ż IV, CMs. dezaprobataacie, blm «ujemna ocena czegoś, potępienie, przygana» Gest dezaprobaty. Słuchać czego z dezaprobatą … Słownik języka polskiego
jednogłośny — «zgodny, jednomyślny» Jednogłośny aplauz, entuzjazm. Jednogłośny wybór. Jednogłośne potępienie … Słownik języka polskiego
łachudra — ż a. m odm. jak ż IV, CMs. łachudradrze; lm MB. łachudrary, D. łachudrader (także DB. łachudrarów tylko o mężczyznach) posp. pogard. «człowiek zasługujący na potępienie, pogardę; łobuz, szubrawiec» … Słownik języka polskiego
milczący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. milczeć (p.) milczący w użyciu przym. 1. «skłonny do milczenia; małomówny» Był milczącym odludkiem. 2. «odbywający się bez słów, nie uzewnętrzniający się w słowach» Milczący uścisk ręki, ukłon. Milczące… … Słownik języka polskiego
naganny — 1. książk. «zasługujący na naganę; karygodny, zły» Naganny tryb życia. Naganne postępowanie, skłonności. Popełnić czyn naganny. 2. książk. «wyrażający naganę, potępienie; ganiący» Naganne słowa, spojrzenie. naganny w użyciu rzecz. «najgorszy… … Słownik języka polskiego
potępieniec — m II, DB. potępienieceńca, W. potępienieceńcze (potępienieceńcu); lm M. potępienieceńcy, DB. potępienieceńców «według wierzeń chrześcijańskich: grzesznik skazany na wieczne potępienie» ◊ pot. Drzeć się, krzyczeć, męczyć się, cierpieć jak… … Słownik języka polskiego
