- potrójny
- liczebnik mnożny «trzy razy powtórzony; składający się z trzech (jednakowych, jednorodnych) części»
Potrójne szeregi żołnierzy.
Potrójny sznur korali.
Zawodnik odniósł potrójne zwycięstwo.
Słownik języka polskiego . 2013.
Potrójne szeregi żołnierzy.
Potrójny sznur korali.
Zawodnik odniósł potrójne zwycięstwo.
Słownik języka polskiego . 2013.
potrójny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powtórzony trzykrotnie, składający się z trzech takich samych elementów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Potrójna warstwa izolacyjna. Potrójna klęska. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Польский язык — Самоназвание: język polski, polszczyzna Страны: Польша, США … Википедия
axel — m I, DB. axla; lm M. axle, D. axli sport. «skok w łyżwiarstwie figurowym» Podwójny, potrójny axel. Skoczyć, wykonać axla. ‹Axel Paulsen, łyżwiarz, który pierwszy wykonał ten skok› … Słownik języka polskiego
liczebnik — m III, D. a, N. liczebnikkiem; lm M. i «wyraz będący nazwą liczby lub takich cech przedmiotów, które pozostają w związku z liczeniem» ∆ Liczebnik główny «liczebnik będący nazwą liczby całkowitej» ∆ Liczebnik mnożny «liczebnik wskazujący, z ilu… … Słownik języka polskiego
mnożny — 1. «o niektórych organizmach zwierzęcych i roślinnych: szybko się rozmnażający, mnożący się licznie; płodny» 2. daw. «liczny» dziś tylko w terminie jęz. Liczebnik mnożny «wyraz określający, z ilu elementów składa się określane pojęcie, np.… … Słownik języka polskiego
trojak — m III, DB. a, N. trojakkiem; lm M. i 1. «ludowy taniec śląski, tańczony przez trzy osoby (tancerza i dwie tancerki); muzyka do tego tańca» Tańczyć trojaka. 2. tylko w lm «potrójny garnek, zwykle gliniany, połączony wspólnym uchwytem» 3. num.… … Słownik języka polskiego
trójkowy — trójkowywi 1. «składający się z trzech osób lub z trzech jednakowych albo podobnych przedmiotów, elementów; trzyosobowy, potrójny» Zespół trójkowy. Ustawić się w szyku trójkowym. 2. pot. «mający z przedmiotów szkolnych przeważnie trójki jako… … Słownik języka polskiego
trójszereg — m III, D. u, N. trójszereggiem; lm M. i «potrójny szereg (np. osób) utworzony z trzech szeregów równoległych do siebie» Stać w trójszeregu. W trójszeregu zbiórka! … Słownik języka polskiego
trzykrotny — trzykrotnyni liczebnik mnożny «powtarzający się, powtórzony trzy razy; trzy razy większy od czegoś; potrójny» Trzykrotne echo. Trzykrotny medalista, zwycięzca. Trzykrotny wzrost produkcji … Słownik języka polskiego
potrójnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} w sposób potrójny; trzykrotnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ułożyć cegły potrójnie. Potrójnie kogoś wynagrodzić. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień