powierzchowność

powierzchowność
ż V, DCMs. \powierzchownośćści, blm
1. «zespół cech składających się na wygląd człowieka»

Miła, dystyngowana, piękna, nieprzyjemna, okropna, odrażająca powierzchowność.

Ktoś o czarującej powierzchowności.

2. «pobieżne, płytkie traktowanie czegoś; niedokładność, niegruntowność, płytkość»

Powierzchowność obserwacji, zainteresowań.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • powierzchowność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. powierzchownośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wygląd i cechy zewnętrzne człowieka (postrzegane i oceniane w jakiś sposób); wygląd, prezencja, aparycja, uroda :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • postać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, lm M. postaćacie || postaćaci {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} forma, stan czegoś wyodrębniony za pomocą zmysłów lub analizowany empirycznie; kształt, wygląd, powierzchowność :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • aparycja — ż I, DCMs. aparycjacji, blm «wygląd zewnętrzny; powierzchowność, prezencja» ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • bezpretensjonalny — bezpretensjonalnyni «nie dbający przesadnie o swoją powierzchowność, nie pragnący zwracać na siebie uwagi; prosty, skromny, naturalny» Bezpretensjonalne zachowanie. Bezpretensjonalna suknia. Bezpretensjonalny wygląd, strój. Bezpretensjonalny styl …   Słownik języka polskiego

  • czarujący — 1. imiesł. przymiotnikowy czynny czas. czarować (p.) 2. «niezwykle piękny; uroczy» Czarująca dziewczyna. Czarująca powierzchowność …   Słownik języka polskiego

  • hura- — «pierwszy człon wyrazów złożonych» a) «w rzeczownikach: wskazujący na krzykliwość, powierzchowność, przesadne wyrażanie tego, co oznacza drugi człon złożenia; np. hurapatriotyzm, huraoptymizm; hurra » b) «w przymiotnikach: wskazujący na to, że… …   Słownik języka polskiego

  • mielizna — ż IV, CMs. mieliznaiźnie; lm D. mieliznaizn «płytkie miejsce w rzece, morzu, jeziorze (czasem wystające ponad poziom wody), powstające wskutek osadzania się piasku; płycizna» Statek utknął, osiadł, ugrzązł na mieliźnie. ◊ Osiąść na mieliźnie… …   Słownik języka polskiego

  • niepoczesny — niepoczesnyeśni książk. «mający skromną powierzchowność, lichy wygląd; nieokazały, skromny» ◊ Miejsce niepoczesne «miejsce nieokazałe, podrzędne» …   Słownik języka polskiego

  • odrażający — «wzbudzający odrazę, obrzydzenie; odpychający, obmierzły, ohydny» Odrażająca postać, powierzchowność, twarz. Odrażający widok, wygląd. Odrażający czyn, postępek …   Słownik języka polskiego

  • płaskość — ż V, DCMs. płaskośćści, blm rzecz. od płaski Płaskość rzeźby. Płaskość czyjejś figury. Płaskość terenu. przen. «powierzchowność, pospolitość, trywialność» Płaskość jakiejś wypowiedzi …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”