powierzyć

powierzyć
dk VIb, \powierzyćrzę, \powierzyćrzysz, \powierzyćwierz, \powierzyćrzył, \powierzyćrzony - powierzać ndk I, \powierzyćam, \powierzyćasz, \powierzyćają, \powierzyćaj, \powierzyćał, \powierzyćany
1. «zlecić coś komuś do wykonania, zlecić jakąś funkcję; poddać coś czyjejś władzy, kompetencji»

Powierzyć komuś odpowiedzialne stanowisko, zadanie.

Powierzać komuś mandat poselski.

Powierzyć aktorowi główną rolę w sztuce.

2. «polecić coś albo kogoś czyjejś opiece, dać coś komuś w zaufaniu do dyspozycji, na przechowanie; zawierzyć»

Powierzyć komuś swoje dziecko, swój los.

Powierzać komuś swoją biżuterię, pamiątki rodzinne.

3. «ujawnić, wyznać coś poufnie; zwierzyć»

Powierzać komuś jakąś tajemnicę.

powierzyć się - powierzać się «zdać się na coś, poddać się czemuś lub komuś z ufnością»

Powierzyć się spokojnie czyjejś opiece.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • powierzyć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}powierzać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • powierzać — → powierzyć …   Słownik języka polskiego

  • powierzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, powierzaćam, powierzaća, powierzaćają, powierzaćany {{/stl 8}}– powierzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, powierzaćrzę, powierzaćrzy, powierzaćrzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… …   Słownik frazeologiczny

  • opieka — ż III, CMs. opiece, blm 1. «troszczenie się, dbanie o kogoś, doglądanie, pilnowanie kogoś, czegoś; strzeżenie, dozór» Baczna, czuła, troskliwa opieka. Opieka macierzyńska, ojcowska. Opieka lekarska, prawna, społeczna. Powierzyć, polecić (się)… …   Słownik języka polskiego

  • oddać — 1. Oddać, co się komuś należy «być sprawiedliwym w stosunku do kogoś, potraktować kogoś w sposób odpowiedni»: Rozumiem, nie podoba się władzom, że wieś razem z księdzem oddaje, co się należy, pomordowanym? T. Bojarska, Świtanie. 2. podn. Oddać… …   Słownik frazeologiczny

  • oddawać — 1. Oddać, co się komuś należy «być sprawiedliwym w stosunku do kogoś, potraktować kogoś w sposób odpowiedni»: Rozumiem, nie podoba się władzom, że wieś razem z księdzem oddaje, co się należy, pomordowanym? T. Bojarska, Świtanie. 2. podn. Oddać… …   Słownik frazeologiczny

  • oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… …   Słownik frazeologiczny

  • dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… …   Słownik języka polskiego

  • delegatura — ż IV, CMs. delegaturaurze; lm D. delegaturaur 1. «przedstawicielstwo działające z czyjegoś ramienia, placówka reprezentująca czyjeś interesy; siedziba, urząd delegata» Delegatura zagranicznych armatorów w porcie. Delegatura rządu. 2. «delegowanie …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”