- pożywienie
- n I1. rzecz. od pożywić.2. «to, czym się żywią ludzie lub zwierzęta; pokarm»
Obfite, smaczne, zdrowe pożywienie.
Przygotować, przyrządzić pożywienie.
Coś stanowi pożywienie dla kogoś.
Słownik języka polskiego . 2013.
pożywienie
Look at other dictionaries:
pożywienie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. pożywić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} to, co spożywa człowiek, co je lub czym karmione jest zwierzę;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kuchnia — ż I, DCMs. kuchniani; lm D. kuchniani (kuchniachen) 1. «pomieszczenie z piecem kuchennym lub odpowiednim urządzeniem do gotowania» Mała, ciasna kuchnia. Dwa pokoje z kuchnią. ∆ Ślepa kuchnia «kuchnia bez okna na zewnątrz» ◊ pot. Znać coś,… … Słownik języka polskiego
Anna Kowalska-Lewicka — (* 24. Mai 1920 in Krakau; † 20. August 2009 ebenda) war eine polnische Ethnographin. Inhaltsverzeichnis 1 Biographie 2 Auszeichnungen und Mitgliedschaften 3 Publikationen … Deutsch Wikipedia
dar — 1. Dar fortuny, losu «cecha człowieka, która może mu przynieść w życiu powodzenie; także: zdarzenia, okoliczności pomyślne dla człowieka, zaistniałe bez jego wysiłku lub udziału»: Wiedział o swojej niewątpliwej urodzie i zdawał się ten dar losu… … Słownik frazeologiczny
beztreściwy — 1. «nie mający wartościowych składników odżywczych» Beztreściwe pożywienie. Beztreściwa pasza. 2. «nie mający głębszej treści, sensu; błahy» Beztreściwe gadanie … Słownik języka polskiego
boży — przym. od bóg (zwykle w zn. 1) Opatrzność boża. Sprawiedliwość boża. ∆ Boże Ciało «w kościele katolickim święto ku czci Najświętszego Sakramentu» ∆ Boże Narodzenie «święto kościelne obchodzone przez chrześcijan na pamiątkę narodzenia Chrystusa» ∆ … Słownik języka polskiego
brunatnica — ż II, DCMs. brunatnicacy; lm D. brunatnicaic bot. brunatnice «Phaeophyta, typ glonów wielokomórkowych, głównie morskich, obejmujący około 1500 gatunków, o plesze brunatnej, długości od kilku mm do ponad 100 m; występują masowo w morzach… … Słownik języka polskiego
byt — m IV, D. u, Ms. bycie; lm M. y 1. «całokształt życia; istnienie, życie» Byt człowieka, zwierzęcia. Coś jest sprawą bytu narodowego. Zagadka, zagadnienie bytu. Usprawiedliwić swój byt. ∆ biol. Walka o byt «w teorii doboru naturalnego Darwina… … Słownik języka polskiego
chwytnik — m III, D. a, N. chwytnikkiem; lm M. i 1. «imadełko lub szczypczyki używane w delikatnych, precyzyjnych robotach» 2. bot. chwytniki «nitkowate komórki powierzchniowe występujące u niektórych grzybów, glonów, porostów, mszaków i in.,… … Słownik języka polskiego
ciągnąć — ndk Va, ciągnąćnę, ciągnąćniesz, ciągnąćnij, ciągnąćnął, ciągnąćnęła, ciągnąćnęli, ciągnąćnięty (ciągnąćniony) 1. «przesuwać, wlec kogoś, coś; prowadzić, przewozić, przeciągać kogoś, coś z wysiłkiem, trudem, przezwyciężając opór» Ciągnąć… … Słownik języka polskiego
