- blagować
- ndk IV, \blagowaćguję, \blagowaćgujesz, \blagowaćguj, \blagowaćowałpot. «zmyślać, fantazjować; kłamać»
Blagować bez zmrużenia oka, na potęgę.
Blagować o swoim powodzeniu.
‹fr.›
Słownik języka polskiego . 2013.
Blagować bez zmrużenia oka, na potęgę.
Blagować o swoim powodzeniu.
Słownik języka polskiego . 2013.
blagować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, blagowaćguję, blagowaćguje {{/stl 8}}{{stl 7}} mówić rzeczy nieprawdziwe w celu zwrócenia na siebie uwagi, ubarwiać swoje wypowiedzi; chełpić się, udawać, zmyślać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bajcować — ndk IV, bajcowaćcuję, bajcowaćcujesz, bajcowaćcuj, bajcowaćował, bajcowaćowany posp. «przesadzać w opowiadaniu, w relacjach, starając się kogoś zwieść, oszukać, zaimponować komuś itp.; bujać, blagować, bajerować» Bajcować kogoś. Bajcować komuś o… … Słownik języka polskiego
bajerować — ndk IV, bajerowaćruję, bajerowaćrujesz, bajerowaćruj, bajerowaćował, bajerowaćowany posp. «mówić nieprawdę, przesadzać w opowiadaniu często w celu zaimponowania komuś; bajcować, blagować, bujać, nabierać» ‹niem. gw.› … Słownik języka polskiego
bajtlować — ndk IV, bajtlowaćluję, bajtlowaćlujesz, bajtlowaćluj, bajtlowaćował, bajtlowaćowany posp. «gadać głupstwa, zagadywać kogoś, pleść, paplać, pytlować; blagować» Mnie nie bajtluj! Bajtlować bez przerwy. ‹z niem.› … Słownik języka polskiego
blagowanie — n I rzecz. od blagować … Słownik języka polskiego
gitara — ż IV, CMs. gitaraarze; lm D. gitaraar «stary instrument muzyczny o sześciu lub siedmiu strunach, szarpany, rodzaj lutni o płaskim pudle rezonansowym; używany do akompaniamentu lub jako instrument solowy» Grać na gitarze. Śpiewać akompaniując… … Słownik języka polskiego
komponować — ndk IV, komponowaćnuję, komponowaćnujesz, komponowaćnuj, komponowaćwał, komponowaćowany 1. «tworzyć dzieło sztuki, zwłaszcza utwór muzyczny; układać z elementów jakąś całość» Komponować utwór na fortepian. Komponować aplikację z różnokolorowych… … Słownik języka polskiego
piasek — m III, D. piaseksku, N. piasekskiem; lm M. piasekski 1. «luźna skała osadowa złożona z drobnych ziaren, przeważnie kwarcu, często z domieszką skaleni i innych minerałów» Piasek drobny, gruby, drobnoziarnisty, gruboziarnisty. Piaski wydmowe,… … Słownik języka polskiego
picować — ndk IV, picowaćcuję, picowaćcujesz, picowaćcuj, picowaćował posp. «pleść, oszukiwać, blagować» … Słownik języka polskiego
sypać — ndk IX, sypaćpię, sypaćpiesz, syp, sypaćał, sypaćany sypnąć dk Va, sypaćnę, sypaćniesz, sypaćnij, sypaćnął, sypaćnęła, sypaćnęli, sypaćnięty, sypaćnąwszy 1. «powodować opadanie czegoś sypkiego, rzucać czymś sypkim, napełniać coś czymś sypkim»… … Słownik języka polskiego