- praczłowiek
- m III, DB. -a, N. \praczłowiekkiem; lm → praludzie«człowiek pierwotny, żyjący w dawnych epokach geologicznych; pitekantrop»
Słownik języka polskiego . 2013.
praczłowiek
Look at other dictionaries:
praczłowiek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. praludzie {{/stl 8}}{{stl 7}} protoplasta gatunku ludzkiego; człowiek pierwotny żyjący od ok. 1,5 mln do 250 tys. lat temu; pitekantrop {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
praludzie — DB. praludziedzi, N. praludzieludźmi; lp → praczłowiek forma supletywna rzeczownika praczłowiek. Praludzie Ziemi … Słownik języka polskiego
megantrop — m IV, DB. a, Ms. megantroppie; lm M. y antr. «praczłowiek z wczesnej fazy środkowego plejstocenu, którego dwie masywne żuchwy znaleziono na Jawie» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
pitekantrop — m IV, DB. a, Ms. pitekantroppie; lm M. y, DB. ów antr. «gatunek człowieka żyjący w okresie środkowego plejstocenu; posługiwał się prymitywnymi narzędziami kamiennymi, uprawiał myślistwo i zbieractwo, umiał podtrzymywać ogień; znany jedynie z… … Słownik języka polskiego
pra- — «pierwszy człon wyrazów złożonych» a) «odpowiadający znaczeniowo wyrazom: przed, pierwotny, określający coś bardzo dawnego, dawno minionego, kogoś bardzo dawno żyjącego, dalekiego przodka lub potomka, np. prajęzyk, praojczyzna, pradziejowy,… … Słownik języka polskiego
pra- — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} początkowy człon wyrazów złożonych, z którego treści wynika, że dane zjawisko, właściwość, fakt itp. odnoszą się do czasów dawnych, zamierzchłych, przedhistorycznych; znaczeniowo… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
praludzie — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}praczłowiek {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
