- prać
- ndk IX, piorę, pierzesz, pierz, prał, prany1. «usuwać brud z tkanin (bielizny, odzieży itp.) za pomocą wody z dodatkiem środków rozpuszczających brud, np. mydła, proszków, płynów; usuwać zanieczyszczenia z tkanin za pomocą środków chemicznych, np. benzyny»
Prać bieliznę, kolory.
Prać mydłem, szczotką.
Prać na mokro, na sucho, chemicznie.
Prać w mydlinach, w płatkach, w proszku.
Prać w miednicy, w balii, w pralce.
Prać w domu, w pralni.
∆ Środki piorące «proszki, płyny, mydła itp. ułatwiające pranie»◊ pot. Prać brudy (czyjeś, swoje, rodzinne itp.) «roztrząsać publicznie, wyciągać na światło dzienne, ujawniać sprawy drażliwe, przykre»2. pot. «bić kogoś mocno, spuszczać komuś lanie; okładać kogoś»Prać konia batem.
3. pot. «strzelać seriami, razić ogniem ciągłym; ostrzeliwać kogoś»Prać z armat do wroga.
prać się1. «być pranym»Bielizna się pierze.
2. pot. «bić się wzajemnie»Prali się czym popadło.
3. pot. «ostrzeliwać się wzajemnie»Prali się z automatów.
4. pot. «uderzać siebie, np. pięściami»Prał się rękami na rozgrzewkę.
Słownik języka polskiego . 2013.