- blaszany
- «zrobiony z blachy»
Blaszany kubeł.
Blaszana miednica.
∆ muz. Instrumenty blaszane «grupa instrumentów dętych, do których należą: trąbka, kornet, róg (waltornia), puzon, sakshorny, tuba; blacha»
Słownik języka polskiego . 2013.
blaszany
Look at other dictionaries:
blaszany — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} zrobiony z blachy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Blaszany garnek, zlew, dach. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bombardon — m IV, D. u, Ms. bombardonnie; lm M. y 1. muz. «blaszany instrument dęty o niskim tonie, rodzaj tuby basowej lub kontrabasowej; używany w niektórych orkiestrach wojskowych» 2. muz. «niski rejestr (głos) organów w piszczałkach stroikowych» ‹wł.› … Słownik języka polskiego
helikon — m IV, D. u, Ms. helikonnie; lm M. y 1. muz. «instrument muzyczny dęty blaszany, o niskim brzmieniu, używany w orkiestrach dętych marszowych» 2. muz. «starogrecki instrument muzyczny, odmiana monochordu o czterech jednakowo nastrojonych strunach»… … Słownik języka polskiego
kocioł — m IV, D. kotła, Ms. kotle; lm M. kotły 1. «duże naczynia metalowe zamykane pokrywą; zawartość tego naczynia» Kocioł blaszany, miedziany, żelazny. Kocioł kawy. Kocioł do gotowania bielizny. Kocioł z zupą. Gotować wodę w kotle. Zjedli kocioł bigosu … Słownik języka polskiego
kogucik — m III, DB. a, N. kogucikkiem; lm M. i 1. zdr. od kogut (zwykle w zn. 1) Młody kogucik piał na płocie. przen. «czupurny chłopiec, zawadiaka» 2. «zabawka lub inny przedmiot w kształcie koguta» Blaszany odpustowy kogucik. Kogucik z piernika … Słownik języka polskiego
korkowiec — m II, D. korkowiecwca; lm M. korkowiecwce, D. korkowiecwców 1. «zabawka dziecinna, mały blaszany pistolet, z którego strzela się specjalnymi korkami zawierającymi odrobinę materiału wybuchowego» Strzelać z korkowca. 2. zool. «Alcyonium palmatum,… … Słownik języka polskiego
kornet — I m IV, D. u, Ms. kornetecie; lm M. y «nakrycie głowy zakonnicy, najczęściej w postaci dużego, białego nakrochmalonego czepca, odpowiednio upiętego; dawniej: nakrycie głowy kobiet, często bardzo ozdobne, o różnych kształtach, wykonane z… … Słownik języka polskiego
kosz — I m II, D. a; lm M. e, D. y a. ów 1. «rodzaj naczynia, różnego kształtu i wielkości, wykonanego z rozmaitych materiałów, używanego do noszenia, przechowywania, mierzenia czegoś; koszyk» Kosz wiklinowy, blaszany. Kosz do bielizny, do śmieci. Kosz… … Słownik języka polskiego
kubeł — m IV, D. kubełbła, Ms. kubełble; lm M. kubełbły 1. «naczynie walcowatego kształtu, zwykle rozszerzone u góry, z pałąkiem, używane do noszenia, przetrzymywania w nim wody, śmieci, węgla itp.; także: zawartość tego naczynia; wiadro» Kubeł blaszany … Słownik języka polskiego
ładownik — m III, D. a, N. ładownikkiem; lm M. i 1. wojsk. «przyrząd umożliwiający szybkie i sprawne ładowanie amunicją taśm i magazynków do broni maszynowej» 2. wojsk. «metalowy zasobnik służący do doprowadzania nabojów do komory nabojowej karabinu… … Słownik języka polskiego
