Prawie nikt.
Prawie nic.
Prawie każdy.
Prawie wszyscy.
Prawie nigdy.
Prawie całkowicie.
Prawie zupełnie.
Był dzieckiem prawie, gdy stracił matkę.
Prawie go nie zna.
Wiatru prawie nie było.
Słownik języka polskiego . 2013.
prawie — {{/stl 13}}{{stl 8}}mod. {{/stl 8}}{{stl 7}} tym słowem mówiący sygnalizuje, że zasięg przestrzenny lub czasowy czegoś, liczba, wielkość, miara czegoś, stopień intensywności jakiejś cechy zbliżają się do wskazanego w zdaniu; nieomal, bez mała :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pustawy — «prawie pusty, niezupełnie zapełniony; prawie całkowicie wyludniony, opustoszały» Pustawy pokój. Pustawa ulica, widownia. Pustawe obszary … Słownik języka polskiego
okrągławy — «prawie okrągły; owalny» Okrągławy kształt czegoś. Okrągławe listki, ziarenka … Słownik języka polskiego
półzwierzęcy — «prawie zwierzęcy; nie w pełni ludzki» Instynkt półzwierzęcy. Półzwierzęca postać mitologiczna … Słownik języka polskiego
pustawo — «prawie, całkowicie pusto, bezludnie» W kawiarni było jeszcze pustawo. Na ulicach pustawo … Słownik języka polskiego
Stanisław Kutrzeba — Stanisław Marian Kutrzeba (1876 1946) was a Polish historian and politician who was Professor of the Jagiellonian University from 1908, and then until the end of his life the Chair of Studies in Polish law. He was chair of the Law Department… … Wikipedia
czernić — ndk VIa, czernićnię, czernićnisz, czerń a. czernićnij, czernićnił, czernićniony «malować na czarno, czynić czarnym» Czernić brwi, rzęsy. czernić się 1. «wyglądać czarno lub prawie czarno, odznaczać się, uderzać czarnym lub prawie czarnym kolorem … Słownik języka polskiego
czernieć — ndk III, czerniećeje, czerniećniał 1. «stawać się czarnym lub prawie czarnym, przybierać barwę czarną; ciemnieć; o metalach: pokrywać się śniedzią» Srebro czernieje od siarki. Owoce czernieją od mrozu. 2. «wyglądać czarno lub prawie czarno,… … Słownik języka polskiego
półdziki — półdzikiicy 1. «o człowieku: prawie dziki; niezupełnie cywilizowany» Półdzikie plemię. 2. «o zwierzęciu: będący w trakcie oswajania, na poły oswojony, na wpół zdziczały» Półdziki kot, koń. 3. «o roślinie (zwłaszcza o drzewie owocowym):… … Słownik języka polskiego
restytucja — ż I, DCMs. restytucjacji; lm D. restytucjacji (restytucjacyj) 1. «przywrócenie dawnego, pierwotnego stanu rzeczy, zwrot rzeczy posiadanej nieprawnie; odtworzenie, odnowa czegoś na podstawie zachowanych reliktów» Restytucja majątku, instytucji.… … Słownik języka polskiego
