prażyć

prażyć
ndk VIb, \prażyćżę, \prażyćżysz, praż, \prażyćżył, \prażyćżony
1. «poddawać produkty żywnościowe działaniu wysokiej temperatury; przypiekać»

Prażyć mąkę, kaszę, kukurydzę.

Prażyć coś na patelni, w garnku.

Prażone kartofle.

2. «oddziaływać na kogoś gorącem, dokuczać gorącem; wydzielać intensywne, dokuczliwe ciepło; grzać, palić, piec»

Niebo praży upałem.

Słońce prażyło mocno, niemiłosiernie.

3. pot. «strzelać intensywnie, seriami pocisków, z wielu stron, razić ogniem ciągłym; ostrzeliwać»

Prażyć z dział, z karabinów maszynowych.

4. pot. «bić, smagać, chłostać»

Prażyć konia batem.

5. techn. «ogrzewać jakąś substancję (np. rudę żelaza), zwykle poniżej temperatury topnienia, w celu wywołania określonych przemian (fizycznych i chemicznych), umożliwiających wykorzystanie składników tej substancji lub dalszą jej przeróbkę»
prażyć się
1. «o produktach żywnościowych: być poddawanym działaniu wysokiej temperatury; przypiekać się»

Mięso prażyło się na patelni.

2. «być wystawionym na działanie silnego gorąca (np. opalając się na słońcu); piec się»

Prażyć się na plaży.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • prażyć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, prażyćżę, prażyćży, prażyćżony {{/stl 8}}– uprażyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} poddawać coś (zwłaszcza artykuły spożywcze) obróbce, polegającej… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • prażyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być prażonym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bób praży się na blasze. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} znajdować się w polu oddziaływania intensywnego… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Praga — In some languages, Praga is used as a name for Prague, the capital of the Czech Republic. For the manufactuing company, see Praga Hostivař. Praga is a historical borough of Warsaw, the capital of Poland. It is located on the east bank of the… …   Wikipedia

  • palić — ndk VIa, palićlę, palićlisz, pal, palićlił, palićlony 1. «rozniecać i podtrzymywać ogień w celu ogrzania wnętrza, gotowania, pieczenia itp.; ogrzewać, opalać» Palić ognisko. Palić w piecu, w kuchni, pod kuchnią, pod kotłami. Palić drzewem, węglem …   Słownik języka polskiego

  • prażenie — ↨ prażenie się n I rzecz. od prażyć (się) …   Słownik języka polskiego

  • smażyć — ndk VIb, smażyćżę, smażyćżysz, smaż, smażyćył, smażyćżony «poddawać produkt żywnościowy działaniu wysokiej temperatury przez utrzymywanie go w roztopionym tłuszczu lub w syropie w celu uczynienia go nadającym się do spożycia» Smażyć kotlety,… …   Słownik języka polskiego

  • uprażyć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}prażyć I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”