- agresywnie
- \agresywnieejprzysłów. od agresywny (zwykle w zn. 2)
Odezwać się, zachowywać się agresywnie.
Słownik języka polskiego . 2013.
agresywnie
Look at other dictionaries:
agresywnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. agresywnieej, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. agresywny: Zachowywać się agresywnie. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
namolny — Agresywnie natrętny Eng. Aggressively obtrusive or importunate; difficult to get rid of … Słownik Polskiego slangu
upierdliwy — Agresywnie natrętny Eng. Aggressively obtrusive, importunate, or overly meticulous; difficult to get rid of … Słownik Polskiego slangu
słowo — 1. przestarz. Być (z kimś) po słowie «być (z kimś) zaręczonym»: – Żeni się pan? – Tak, po słowie jesteśmy. I. Newerly, Pamiątka. 2. Chwytać, łapać kogoś za słowa (słówka) «zwracać złośliwie uwagę na formę wypowiedzi, nie na jej treść, dopatrywać… … Słownik frazeologiczny
czepiać się — ndk I, czepiać sięam się, czepiać sięasz się, czepiać sięaj się, czepiać sięał się czepić się dk VIa, czepiać siępię się, czepiać siępisz się, czep się, czepiać siępił się 1. «chwytać się, przytrzymywać się, zahaczać się, lgnąć» Czepiać się… … Słownik języka polskiego
napastliwie — napastliwieej «w sposób zaczepny, złośliwy, wrogi; agresywnie, dokuczliwie» Zachowywać się napastliwie. Mówić, pisać o czymś, o kimś napastliwie … Słownik języka polskiego
napaść — I ż V, DCMs. napaśćści; lm M. napaśćści 1. «napadnięcie, zwykle zbrojne, na kogoś albo na coś, zaatakowanie kogoś, zwykle znienacka, podstępnie, w celu obrabowania, pobicia itp.» Napaść zbrojna. Napaść nieprzyjaciela na kraj. Odeprzeć, wstrzymać… … Słownik języka polskiego
szurać — ndk I, szuraćam, szuraćasz, szuraćają, szuraćaj, szuraćał szurnąć dk Va, szuraćnę, szuraćniesz, szuraćnij, szuraćnął, szuraćnęła, szuraćnęli, szuraćnąwszy 1. «posuwać, przesuwać coś, trzeć czymś o coś ze szmerem, z szelestem; ocierając się o coś… … Słownik języka polskiego
targnąć — dk Va, targnąćnę, targnąćniesz, targnąćnij, targnąćnął, targnąćnęła, targnąćnęli, targnąćnięty, targnąćnąwszy forma dk czas. targać (p.) targnąć się 1. forma dk czas. targać się. 2. «wystąpić agresywnie przeciw komuś lub czemuś, porwać się na… … Słownik języka polskiego
zaczepić — dk VIa, zaczepićpię, zaczepićpisz, zaczepićczep, zaczepićpił, zaczepićpiony zaczepiać ndk I, zaczepićam, zaczepićasz, zaczepićają, zaczepićaj, zaczepićał, zaczepićany 1. «umocować coś na czymś, przymocować do czegoś zahaczając, przypinając zwykle … Słownik języka polskiego
