prelegent

prelegent
m IV, DB. -a, Ms. \prelegentncie; lm M. \prelegentnci, DB. -ów
«osoba wygłaszająca prelekcję, mająca odczyt»

Odczyt, przemówienie prelegenta.

‹z łac.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • prelegent — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. prelegentncie; lm M. prelegentnci {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba występująca z prelekcją, odczytem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Referat, odczyt, wykład prelegenta. Ustosunkować się do wystąpienia prelegenta. <łac.>… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Jozef Koscielski — Józef Kościelski (* 9. November 1845 in Służewo, Kreis Inowraclaw; † 22. Juli 1911 in Posen) war ein polnischer Politiker, Poet und Dramatiker. Józef Kościelski stammte aus einer Großgrundbesitzerfamilie. Er besuchte Gymnasien in Posen und… …   Deutsch Wikipedia

  • Józef Kościelski — (* 9. November 1845 in Służewo, Kreis Inowraclaw; † 22. Juli 1911 in Posen) war ein polnischer Politiker, Poet und Dramatiker. Józef Kościelski stammte aus einer Großgrundbesitzerfamilie. Er besuchte Gymnasien in Posen und Braunsberg und… …   Deutsch Wikipedia

  • Kościelski — Józef Kościelski (* 9. November 1845 in Służewo, Kreis Inowraclaw; † 22. Juli 1911 in Posen) war ein polnischer Politiker, Poet und Dramatiker. Józef Kościelski stammte aus einer Großgrundbesitzerfamilie. Er besuchte Gymnasien in Posen und… …   Deutsch Wikipedia

  • Józef von Kościelski — Józef Kościelski Józef Kościelski (* 9. November 1845 in Służewo, Kreis Inowraclaw; † 22. Juli 1911 in Posen) war ein polnischer Politiker, Poet und Dramatiker. Józef Kościelski stammte aus einer Großgrundbesitzerfamilie. Er besucht …   Deutsch Wikipedia

  • ciągnąć — ndk Va, ciągnąćnę, ciągnąćniesz, ciągnąćnij, ciągnąćnął, ciągnąćnęła, ciągnąćnęli, ciągnąćnięty (ciągnąćniony) 1. «przesuwać, wlec kogoś, coś; prowadzić, przewozić, przeciągać kogoś, coś z wysiłkiem, trudem, przezwyciężając opór» Ciągnąć… …   Słownik języka polskiego

  • lektor — m IV, D. a, Ms. lektororze; lm M. lektororzy 1. lm DB. ów «osoba czytająca komuś głośno» 2. lm DB. ów «nauczyciel języka obcego, zwłaszcza na wyższej uczelni» 3. lm DB. ów «specjalista wygłaszający odczyty; prelegent» 4. lm MB. y → czytnik w zn.… …   Słownik języka polskiego

  • prelegencki — przym. od prelegent Działalność prelegencka …   Słownik języka polskiego

  • prelegentka — ż III, CMs. prelegentkatce; lm D. prelegentkatek forma ż. od prelegent Słuchać wykładu prelegentki …   Słownik języka polskiego

  • rzeczowy — rzeczowywi 1. «dotyczący rzeczy, przedmiotów (nie osób)» ∆ Dary, nagrody rzeczowe «dary, nagrody w naturze, nie pieniężne» ∆ jęz. Forma rzeczowa «w gramatyce języka polskiego: forma liczby mnogiej, używana przy wszystkich kategoriach rzeczowników …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”