pretekst

pretekst
m IV, D. -u, Ms. \pretekstkście; lm M. -y
«zmyślony powód podany dla ukrycia właściwej przyczyny; pozór»

Mieć pretekst do awantury, do kłótni.

Wymyślić, znaleźć pretekst.

Coś jest pretekstem (stanowi pretekst, służy za pretekst) do czegoś.

Wychodzi z domu pod byle jakim pretekstem.

Wynajduje preteksty, żeby nie pójść do szkoły.

‹z łac.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • pretekst — prètekst m <N mn i, G ēkstā> DEFINICIJA razlog kojim se opravdava neki postupak, koji je navodno izgovor za neki čin; izlika [pretekst za što; pretekst čemu] ETIMOLOGIJA njem. Prätext ← lat. praetextum ← praetexere: hiniti …   Hrvatski jezični portal

  • pretekst — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. pretekstkście {{/stl 8}}{{stl 7}} zmyślony powód podawany dla ukrycia rzeczywistych motywów, przyczyn działania; pozór : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie mógł znaleźć pretekstu do rozpoczęcia kłótni. Dać pretekst… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pretekstowy — «będący pretekstem, stanowiący pretekst, służący za pretekst; pozorowany, pozorny» Pretekstowy motyw fabularny. Pretekstowe uzasadnienie sprawy …   Słownik języka polskiego

  • płaszczyk — Pod płaszczykiem czegoś «podając coś jako zmyślony powód, pretekst; pod pozorem, pod przykrywką czegoś»: Zwalczano socjalizm komunistyczny, ale nie tykano korupcji rozwijającej się pod płaszczykiem dobra publicznego. J. Balwierz, Od Krakowa.… …   Słownik frazeologiczny

  • asumpt — m IV, D. u, Ms. asumptpcie; blm przestarz. «pobudka, zachęta, okazja do czegoś, impuls, pretekst» zwykle w zwrotach: Wziąć, dać asumpt do czegoś, np. do dyskusji, do działania «pobudzić lub być pobudzonym do czegoś» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • czepiać się — ndk I, czepiać sięam się, czepiać sięasz się, czepiać sięaj się, czepiać sięał się czepić się dk VIa, czepiać siępię się, czepiać siępisz się, czep się, czepiać siępił się 1. «chwytać się, przytrzymywać się, zahaczać się, lgnąć» Czepiać się… …   Słownik języka polskiego

  • posłużyć — dk VIb, posłużyćżę, posłużyćżysz, posłużyćsłuż, posłużyćżył posługiwać ndk IX, posłużyćguję, posłużyćgujesz, posłużyćguj, posłużyćiwał 1. tylko dk «zostać użytym jako pomoc, środek, narzędzie do osiągnięcia jakiegoś celu; przydać się do czegoś»… …   Słownik języka polskiego

  • przykrywka — ż III, CMs. przykrywkawce; lm D. przykrywkawek «przedmiot służący do przykrywania, nakrywania, zamykania naczyń; pokrywka» Przykrywka garnka. Przykrywki do (od) słoików. ◊ Pod przykrywką czegoś «udając, pozorując coś czymś, podając coś jako… …   Słownik języka polskiego

  • wymówka — ż III, CMs. wymówkawce; lm D. wymówkawek 1. «wymówienie się od czegoś, usprawiedliwienie, wytłumaczenie, zwłaszcza wykrętne; wykręt, wybieg, pretekst» Użyć choroby jako wymówki od pracy. Zgodzić się na coś bez wymówek. □ Paluszek i główka to… …   Słownik języka polskiego

  • alibi — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n ndm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dowód na to, że osoba podejrzana o popełnienie przestępstwa nie przebywała na jego miejscu w czasie, gdy to przestępstwo zostało popełnione : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”