Śnieg prószy.
Słownik języka polskiego . 2013.
prószyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIa, prószyćszy {{/stl 8}}{{stl 7}} o czymś drobnym, miałkim, sypkim: delikatnie, powoli spadać na coś w niewielkiej ilości, sypać się; też: sypać czymś drobnym i miałkim : {{/stl 7}}{{stl 10}}Śnieg prószył cały … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kurzyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, kurzyćrzę, kurzyćrzy, kurzyćrzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować wznoszenie się kłębów kurzu, podnosić kurz; także: brudzić, prószyć czymś dającym podobny do kurzu… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kurzyć — ndk VIb, kurzyćrzę, kurzyćrzysz, kurz, kurzyćrzył 1. «podnosić tumany kurzu, wzniecać kurzawę, prószyć czymś sypkim» Auto kurzyło na piaszczystej drodze. Zamiataj ostrożnie, nie kurz. 2. pot. «palić papierosa, fajkę» kurzy się nieos. 1. «podnosi … Słownik języka polskiego
pylić — ndk VIa, pylićlę, pylićlisz, pyl, pylićlił, pylićlony «wzniecać, rozsiewać jakiś pył, pokrywać coś pyłem, kurzem; kurzyć, prószyć» Śnieg, kurz pyli w oczy, w twarz. Cementownia pyli. pylić się 1. «pokrywać się pyłem, kurzem» Okna pylą się w… … Słownik języka polskiego
