- przebrzmieć
- dk VIIa, \przebrzmiećmi, \przebrzmiećmiał - przebrzmiewać ndk I, \przebrzmiećwa, \przebrzmiećają, \przebrzmiećał«brzmiąc przeminąć; zabrzmieć i przestać»
Przebrzmiał już hejnał.
przen. «stracić aktualność, pójść w zapomnienie»Przebrzmiały echa tych wydarzeń.
To sprawa przebrzmiała.
Przebrzmiała miłość.
Słownik języka polskiego . 2013.