przeciwdziałać

przeciwdziałać
ndk I, \przeciwdziałaćam, \przeciwdziałaćasz, \przeciwdziałaćają, \przeciwdziałaćaj, \przeciwdziałaćał
«przeciwstawiać jakiemuś działaniu inne działanie, zapobiegać jakiemuś działaniu»

Przeciwdziałać zanieczyszczeniu rzek.

Przeciwdziałać intrygom.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • przeciwdziałać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przeciwdziałaćam, przeciwdziałaća, przeciwdziałaćają {{/stl 8}}{{stl 7}} zapobiegać czemuś, przeciwstawiać się czemuś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przeciwdziałać chorobie. Przeciwdziałać demoralizacji. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • deglomerować — ndk IV, deglomerowaćruję, deglomerowaćrujesz, deglomerowaćruj, deglomerowaćował, deglomerowaćowany 1. ekon. «przeciwdziałać nadmiernemu skupieniu niektórych elementów przestrzennej struktury kraju (np. przenosząc zakłady poza obszar aglomeracji… …   Słownik języka polskiego

  • kontratakować — ndk IV, kontratakowaćkuję, kontratakowaćkujesz, kontratakowaćkuj, kontratakowaćował, kontratakowaćowany «przechodzić do kontrataku, przeciwdziałać atakowi przeciwnika» …   Słownik języka polskiego

  • pauperyzacja — ż I, DCMs. pauperyzacjacji, blm książk. «ubożenie, biednienie ludności» Przeciwdziałać procesom pauperyzacji. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • poradzić — dk VIa, poradzićdzę, poradzićdzisz, poradzićradź, poradzićdził 1. «udzielić komuś rady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie, zalecić komuś środek na coś; doradzić» Poradził nam zaczekać. Poradzę ci, jak to zrobić. Poradziła mu, aby… …   Słownik języka polskiego

  • przeciwwiatrowy — «zwrócony przeciw wiatrowi, mający przeciwdziałać sile wiatru» Osłony przeciwwiatrowe …   Słownik języka polskiego

  • stawiać — ndk I, stawiaćam, stawiaćasz, stawiaćają, stawiaćaj, stawiaćał, stawiaćany 1. «umieszczać na czymś lub gdzieś jakąś rzecz; ustawiać gdzieś kogoś lub coś» Stawiać dzbanek, filiżanki, talerze na stole. Stawiać meble w pokoju. Ostrożnie stawiał nogi …   Słownik języka polskiego

  • uratować — dk IV, uratowaćtuję, uratowaćtujesz, uratowaćtuj, uratowaćował, uratowaćowany «ocalić, uchronić kogoś od nieszczęścia, śmierci, zguby; uchronić coś od zniszczenia, ruiny» Uratować komuś życie, zdrowie. Uratować kogoś od śmierci, od nieszczęścia.… …   Słownik języka polskiego

  • zaradczy — «mający, mogący zaradzić, przeciwdziałać czemuś» Środki zaradcze …   Słownik języka polskiego

  • wandalizm — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. wandalizmzmie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} zachowanie polegające na bezmyślnym niszczeniu cennych przedmiotów, dóbr kultury, wartości; barbarzyństwo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Walczyć z wandalizmem. Przeciwdziałać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”