przeciwstawić

przeciwstawić
dk VIa, \przeciwstawićwię, \przeciwstawićwisz, \przeciwstawićstaw, \przeciwstawićwił, \przeciwstawićwiony - przeciwstawiać ndk I, \przeciwstawićam, \przeciwstawićasz, \przeciwstawićają, \przeciwstawićaj, \przeciwstawićał, \przeciwstawićany
«postawić, wysunąć kogoś lub coś przeciw komuś, czemuś, dla kontrastu, dla przeciwdziałania komuś, czemuś; zestawić, skonfrontować rzeczy, pojęcia odmienne od siebie»

Przeciwstawić uczucie rozumowi.

Przeciwstawić jedną teorię drugiej.

przeciwstawić się - przeciwstawiać się «wystąpić przeciw komuś, czemuś, stawić opór, sprzeciwić się komuś, czemuś»

Przeciwstawić się czyjejś decyzji, czyimś poglądom, zamiarom.

Przeciwstawić się komuś energicznie.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • przeciwstawiać się – przeciwstawić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} protestować, występować przeciw czemuś; sprzeciwiać się komuś, czemuś; nie zgadzać się na coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przeciwstawiać się zarządzeniom dyrekcji. Przeciwstawić się ostro zwierzchnikowi. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przeciwstawienie — n I 1. rzecz. od przeciwstawić Przeciwstawienie dwóch postaw życiowych. ∆ W przeciwstawieniu do… «inaczej niż…; na odwrót, przeciwnie» 2. «ktoś krańcowo różniący się od kogoś innego; coś przeciwstawnego; przeciwieństwo» Pod każdym względem była… …   Słownik języka polskiego

  • stawić — dk a. ndk VIa, stawićwię, stawićwisz, staw, stawićwił, stawićwiony daw. dziś tylko we fraz. Stawić czoło komuś, czemuś «oprzeć się, odważnie się przeciwstawić komuś, czemuś; podjąć walkę z kimś, czymś» ◊ Stawić opór «przeciwstawić się,… …   Słownik języka polskiego

  • czoło — 1. Chmurzyć czoło «zasępiać się, smutnieć»: Gdyby człowiek mógł zapanować nad własnym ciałem, nad chorobą, nad śmiercią... – rozmarza się, po czym natychmiast chmurzy czoło. – Nie znoszę tego Butkiewicza. M. Saramonowicz, Lustra. 2. Rozchmurzyć,… …   Słownik frazeologiczny

  • los — 1. Los sobie z kogoś drwi, zadrwił «komuś się nie wiedzie, ktoś ma kłopoty»: Na wewnętrznej stronie drzwi widniało napisane identycznym charakterem co mój i takim samym ołówkiem ohydne, reakcyjne zdanie. Tak sobie zadrwił ze mnie los po raz… …   Słownik frazeologiczny

  • mąż — 1. Jak jeden mąż a) «wszyscy naraz, w tym samym momencie, jednocześnie»: Uczestnicy spotkania na szczycie jak jeden mąż zaczęli szeptać i domagać się, aby tłumacze raz jeszcze przełożyli to zdanie. W. Górnicki, Szerpa. b) «wszyscy razem, zgodnie …   Słownik frazeologiczny

  • mur — 1. Ktoś jest jak mur «ktoś jest nieugięty, nieustępliwy» 2. pot. Na mur, na mur beton «z całą pewnością, bez żadnej wątpliwości»: Ci chłopi to na ogół honorowi ludzie. Jak już obiecają to na mur. A. Strączek, Wyznanie. (...) nie mogę wam niejako… …   Słownik frazeologiczny

  • płynąć — 1. Płynąć pod prąd a) «przeciwstawiać się panującym zwyczajom, poglądom itp., opierać się czemuś»: Politycy bardzo rzadko płyną pod prąd opinii publicznej. Polityka 23/2000. b) «walczyć z przeciwnościami, pokonywać trudności»: Okazało się, że… …   Słownik frazeologiczny

  • czoło — n III, Ms. czole; lm D. czół 1. «górna część twarzy powyżej oczu; u zwierząt: część głowy pomiędzy skrońmi» Czoło białe, gładkie. Czoło niskie, wyniosłe, wysokie. Czoło sklepione, szerokie, wąskie, wypukłe. Myślące czoło. ◊ Miedziane, wytarte… …   Słownik języka polskiego

  • dwoistość — ż V, DCMs. dwoistośćści, blm rzecz. od dwoisty Dwoistość natury, charakteru. Dwoistość sytuacji. ∆ bot. Dwoistość kwiatu «niejednoczesne dojrzewanie pręcików i słupków w jednym kwiecie» ∆ mat. Zasada dwoistości «właściwość wielu ważnych twierdzeń …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”