- przekrzyczeć
- dk VIIb, \przekrzyczećczę, \przekrzyczećczysz, \przekrzyczećkrzycz, \przekrzyczećczał, \przekrzyczećczeli, \przekrzyczećczany - przekrzykiwać ndk VIIIb, \przekrzyczećkuję, \przekrzyczećkujesz, \przekrzyczećkuj, \przekrzyczećiwał, \przekrzyczećiwany«krzycząc zagłuszyć kogoś, coś; krzyknąć głośniej od kogoś»
Nauczyciel usiłował przekrzyczeć uczniów.
przekrzyczeć się - przekrzykiwać się «przekrzyczeć siebie wzajemnie, krzyknąć głośniej niż ktoś inny»Kłócąc się przekrzykiwali się wzajemnie.
Słownik języka polskiego . 2013.