przelecieć

dk VIIa, \przeleciećcę, \przeleciećcisz, \przeleciećleć, \przeleciećciał, \przeleciećcieli - przelatywać ndk VIIIa, \przeleciećtuję, \przeleciećtujesz, \przeleciećtuj, \przeleciećywał

1. «przebyć jakąś przestrzeń drogą powietrzną unosząc się za pomocą skrzydeł lub specjalnego mechanizmu, będąc popychanym przez wiatr, wyrzuconym w powietrze, wystrzelonym itp.»

Nisko nad ziemią przeleciał samolot.

Ptaki przelatywały z drzewa na drzewo.

Słychać było przelatujące muchy.

Po niebie przelatywały chmury.

Kula przeleciała ze świstem.

przen.

Między zebranymi przeleciał szmer podziwu.

Dziwne myśli przelatywały mu przez głowę.

2. zwykle dk, pot. «szybko przebiec, przejechać przez coś, szybko minąć kogoś lub coś; przemknąć»

Szybko przeleciał przez podwórze.

Kot przeleciał przez drogę.

Samochód przeleciał po szosie.

3. zwykle dk, pot. «o czasie: szybko minąć, upłynąć»

Urlop przeleciał jak jedna chwila.

Rok przeleciał jak z bata strzelił.

4. pot. «o deszczu: krótko popadać»

Nad miastem przeleciał rzęsisty deszcz.

5. pot. «przedostać się przez coś; przeciec, przesypać się»

Woda przelatywała przez szpary.

Piasek przelatywał przez siatkę.

przelecieć się pot. «przejść się, przespacerować się idąc szybkim krokiem»

Przeleciała się trochę po parku.