przeniewierca

m odm. jak ż II, DCMs. \przeniewiercacy; lm M. \przeniewiercacy (\przeniewiercace), DB. \przeniewiercaców

przestarz. «ten, kto się komuś sprzeniewierzył, zdradził kogoś, zawiódł czyjeś zaufanie; zdrajca, wiarołomca»

Przebaczyć, darować przeniewiercy.