przepędzić — kogoś na cztery wiatry zob. wiatr 7 … Słownik frazeologiczny
przepędzać — Przepędzić kogoś na cztery wiatry zob. wiatr 7 … Słownik frazeologiczny
przepędzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przepędzaćam, przepędzaća, przepędzaćają, przepędzaćany {{/stl 8}}– przepędzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, przepędzaćdzę, przepędzaćdzi, przepędzaćpędź, przepędzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cztery — W cztery oczy «na osobności, sam na sam»: (...) na ogół przywódcy najpierw rozmawiali w cztery oczy, a dopiero potem, kiedy już było wiadomo, kto i w czym nie odpuści, zapraszali ministrów, doradców i ekspertów (...) W. Górnicki, Szerpa. Cztery… … Słownik frazeologiczny
kot — 1. Bawić się, książk. igrać z kimś jak kot z myszką, myszą «znęcać się, wykorzystywać swoją intelektualną lub fizyczną przewagę nad kimś, upokarzać kogoś»: Jestem oficerem Abwehry, a pan bawi się ze mną jak kot z myszką. Zadaje pan podchwytliwe… … Słownik frazeologiczny
wiatr — 1. Chwycić, złapać wiatr w żagle «wykorzystać sprzyjające okoliczności»: Pochodził z rodziny, która umiała trafnie rozpoznawać sytuację, wiatr chwytać w żagle oraz chronić materialną podstawę rodu – folwarki, lasy (...). K. Moczarski, Rozmowy. 2 … Słownik frazeologiczny
odgonić — dk VIa, odgonićnię, odgonićnisz, odgonićgoń, odgonićnił, odgonićniony odegnać dk I, odgonićam, odgonićasz, odgonićają, odgonićaj, odgonićał, odgonićany odganiać ndk I, odgonićam, odgonićasz, odgonićają, odgonićaj, odgonićał, odgonićany… … Słownik języka polskiego
opędzić — dk VIa, opędzićdzę, opędzićdzisz, opędź, opędzićdził, opędzićdzony opędzać ndk I, opędzićam, opędzićasz, opędzićają, opędzićaj, opędzićał, opędzićany 1. «odgonić, przepędzić (zwłaszcza muchy, komary itp.), odpędzić; odganiając coś od kogoś… … Słownik języka polskiego
pomieszkać — dk I, pomieszkaćam, pomieszkaćasz, pomieszkaćają, pomieszkaćaj, pomieszkaćał 1. «mieszkając gdzieś przepędzić jakiś okres» Pomieszkać trochę na wsi. 2. pot. żart. «spędzić jakiś czas w domu nie wychodząc, niewiele wychodząc» … Słownik języka polskiego
przebałaganić — dk VIa, przebałaganićnię, przebałaganićnisz, przebałaganićgań, przebałaganićnił, przebałaganićniony pot. «przepędzić czas próżnując; przetrwonić, zmarnować czas» Przebałaganić czas, wieczór, niedzielę … Słownik języka polskiego
