przestępstwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. przestępstwowie {{/stl 8}}{{stl 7}} czyn społecznie potępiany, naruszający obowiązujące prawo, objęty sankcjami kodeksu karnego {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kara — ż IV, CMs. karze; lm D. kar «środek represyjny stosowany względem osób, które popełniły przestępstwo lub w jakikolwiek sposób naruszyły normy prawne lub obyczajowe; środek wychowawczy mający na celu hamowanie wykroczeń» Dotkliwa, ciężka,… … Słownik języka polskiego
kryminalny — kryminalnyni «odnoszący się do przestępstwa, związany z kryminalistyką lub z kryminalistą» Więzień, przestępca kryminalny. Element kryminalny. Policja kryminalna. ∆ Powieść kryminalna «powieść o charakterze sensacyjnym, której tematem jest… … Słownik języka polskiego
kwalifikowany — kwalifikowanyni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. kwalifikować (p.) kwalifikowany w użyciu przym. 1. «mający odpowiednie kwalifikacje, odpowiednio przygotowany do pracy w swoim zawodzie» Kwalifikowany sprzedawca, rzemieślnik. 2. «najlepszy, w… … Słownik języka polskiego
Polish phonology — For assistance in making phonetic transcriptions of Polish for Wikipedia articles, see . Vowels The Polish vowel system is relatively simple with only six oral and two nasal vowels. All Polish oral vowels are monophthongs, which are shown to the… … Wikipedia
Young offender — A young offender is a young person who has been convicted or cautioned for a criminal offence. Criminal justice systems often deal with young offenders differently from adult offenders, but different countries apply the term young offender to… … Wikipedia
Doruchów witch trial — The Doruchów witch trial, was a witch trial which took place in the village of Doruchów in Poland in the 18th century.[1] It was the last mass trial of sorcery and witch craft in Polish Lithuanian Commonwealth. The trial allegedly resulted in the … Wikipedia
aferowy — przym. od afera (zwykle w zn. 1) Przestępstwo o charakterze aferowym … Słownik języka polskiego
delikwent — m IV, DB. a, Ms. delikwentncie; lm M. delikwentnci, DB. ów 1. praw. «człowiek sądzony za przestępstwo, winowajca oczekujący kary; skazaniec, przestępca» 2. pot. «z pobłażaniem o kimś, kto jest od kogoś zależny, np. o interesancie, kliencie»… … Słownik języka polskiego
dom — m IV, DMs. u; lm M. y 1. «budynek przeznaczony na mieszkania, na pomieszczenia dla zakładów pracy, instytucji itp.» Dom murowany, parterowy, piętrowy, narożny. Dom nowoczesny, stylowy, staroświecki, zabytkowy. Dom jednorodzinny, wielorodzinny,… … Słownik języka polskiego