przeznaczyć

przeznaczyć
dk VIb, \przeznaczyćczę, \przeznaczyćczysz, \przeznaczyćznacz, \przeznaczyćczył, \przeznaczyćczony - przeznaczać ndk I, \przeznaczyćam, \przeznaczyćasz, \przeznaczyćają, \przeznaczyćaj, \przeznaczyćał, \przeznaczyćany
1. «określić z góry cel, któremu ma służyć dana rzecz; przekazać coś dla kogoś, na czyjś użytek, na czyjąś korzyść»

Przeznaczyć coś na sprzedaż, do czyjejś dyspozycji.

Przeznaczyć lokal na biuro.

Rzeźby przeznaczył dla muzeum.

Przedział przeznaczony dla matek z dziećmi.

Przeznaczyć część majątku na cele dobroczynne.

◊ Coś jest (było) przeznaczone «coś jest (było) nieuchronne, konieczne, sądzone»
◊ Los komuś coś przeznaczył «coś kogoś spotkało niezależnie od jego woli; coś przypadło komuś w udziale»
przen.

Słowa przeznaczone dla kogoś.

2. «z góry określić zakres czyichś obowiązków, czyjegoś działania; wybrać komuś zawód, wyznaczyć do pełnienia jakiejś funkcji»

Przeznaczyć kogoś na zastępcę.

Przeznaczono ich do wykonania tego zadania.

◊ Być przeznaczonym dla siebie nawzajem «zgadzać się, odpowiadać sobie wzajemnie, jak gdyby los o tym zdecydował»
□ Śmierć i żona od Boga przeznaczona.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • przeznaczyć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}przeznaczać {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}przeznaczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}na odstrzał [do odstrzału] {{/stl 13}}{{stl 7}} przeznaczyć kogoś do usunięcia z… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przeznaczać — → przeznaczyć …   Słownik języka polskiego

  • przeznaczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przeznaczaćam, przeznaczaća, przeznaczaćają, przeznaczaćany {{/stl 8}}– przeznaczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, przeznaczaćczę, przeznaczaćczy, przeznaczaćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kurs — 1. Brać, wziąć kurs na coś «zmierzać w określonym kierunku, do wyznaczonego miejsca»: Okrążyli jedną i drugą wyspę na Jeziorze Dobskim i wzięli kurs powrotny na Giżycko. Płomyk 11/1953. 2. Być w kursie a) «być w obiegu, w powszechnym użyciu» b)… …   Słownik frazeologiczny

  • śmierć — 1. Biała śmierć a) «narkotyki, zwłaszcza kokaina»: Wobec wynikającego z handlu narkotykami oczywistego zagrożenia życia i zdrowia milionów obywateli, Stany Zjednoczone postanowiły przeznaczyć poważne środki finansnowe za walkę ze źródłem białej… …   Słownik frazeologiczny

  • cel — m I, D. u; lm M. e, D. ów 1. «to, do czego się dąży, co się chce osiągnąć; punkt, miejsce, do którego się zmierza» Bliski, daleki, nieosiągalny, zamierzony, wspólny, szczytny cel. Cel podróży. Cel marzeń, dążeń. Cel życia. Błąkać się bez celu.… …   Słownik języka polskiego

  • dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… …   Słownik języka polskiego

  • dobroczynność — ż V, DCMs. dobroczynnośćści, blm rzecz. od dobroczynny w zn. 2 Przeznaczyć coś na dobroczynność. Być znanym z dobroczynności. Towarzystwo dobroczynności …   Słownik języka polskiego

  • kredyt — m IV, D. u, Ms. kredytycie; lm M. y 1. «pożyczka, odstąpienie określonej wartości w pieniądzu lub w towarach na warunkach zwrotu równowartości w ustalonym terminie; wynagrodzeniem za udzielenie kredytu jest procent» Kredyt bankowy, handlowy,… …   Słownik języka polskiego

  • obieg — m III, D. u, N. obieggiem, blm 1. «obracanie się dookoła czegoś, okrążanie czegoś; obrót» Obieg planet dookoła Słońca. 2. «krążenie płynu w układzie zamkniętym» Obieg wody w centralnym ogrzewaniu. Obieg pary w maszynie. Obieg krwi w organizmie. 3 …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”