- przychylnie
- \przychylnieejprzysłów. od przychylny
Patrzeć na kogoś przychylnie.
Zostać przychylnie przyjętym.
Odnieść się, ustosunkować się do czegoś przychylnie.
Słownik języka polskiego . 2013.
przychylnie
Look at other dictionaries:
przychylnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., przychylnieej, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. przychylny: Został przychylnie potraktowany. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
grunt — 1. Coś, np. zdrowie, pieniądze, to grunt; grunt to zdrowie, pieniądze itp. «coś, np. zdrowie, pieniądze, jest najważniejsze, zasadnicze, podstawowe, decydujące o powodzeniu, sukcesie»: Praca to grunt! A wy to byście wiecznie świętowali. T. Dołęga … Słownik frazeologiczny
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
wyjść — 1. Coś, ktoś nie może wyjść komuś z głowy, z myśli «ktoś nie może o czymś, o kimś zapomnieć, coś, ktoś zajmuje czyjąś uwagę»: Twój były chłopak nie może wyjść ci z głowy. Cosm 9/1999. 2. Coś wyszło spod czyjejś ręki, spod czyjegoś dłuta, pędzla,… … Słownik frazeologiczny
wychodzić — 1. Coś, ktoś nie może wyjść komuś z głowy, z myśli «ktoś nie może o czymś, o kimś zapomnieć, coś, ktoś zajmuje czyjąś uwagę»: Twój były chłopak nie może wyjść ci z głowy. Cosm 9/1999. 2. Coś wyszło spod czyjejś ręki, spod czyjegoś dłuta, pędzla,… … Słownik frazeologiczny
anglofil — m I, DB. a; lm M. e, DB. ów «człowiek przychylnie ustosunkowany do wszystkiego, co angielskie, zwolennik, sympatyk Anglii, Anglików» ‹od nazwy państwa + gr.› … Słownik języka polskiego
dobrze — lepiej 1. «w należyty sposób, we właściwym stopniu; należycie, odpowiednio, jak trzeba» a) «starannie, pilnie, dokładnie» Dobrze coś pamiętać. Dobrze spełniać swoje obowiązki. Dobrze strzec tajemnicy. ∆ Dobrze wychowany, ułożony «znający zasady… … Słownik języka polskiego
jednać — ndk I, jednaćam, jednaćasz, jednaćają, jednaćaj, jednaćał, jednaćany 1. książk. «usposabiać kogoś do siebie przychylnie, zapewniać sobie czyjeś względy; pozyskiwać, zjednywać» Jednać sobie popleczników, zwolenników, popularność, przychylność,… … Słownik języka polskiego
korzyść — ż V, DCMs. korzyśćści; lm MD. korzyśćści «pożytek, zysk» Korzyści materialne, finansowe, moralne. Ciągnąć z czegoś korzyści. Dawać, przynosić korzyści. Mieć z czegoś korzyści. Czerpać z czegoś korzyści. Korzyść dla ogółu. Pracować z korzyścią d … Słownik języka polskiego
ludzki — ludzkidzcy 1. «dotyczący człowieka, ludzi, należący do człowieka» Ludzkie głosy. Ludzka mowa. Ludzkie gadanie. Ludzka praca. Ludzka życzliwość. Ludzki wysiłek. Czaszka ludzka, szkielet ludzki … Słownik języka polskiego
