przyczepić

dk VIa, \przyczepićpię, \przyczepićpisz, \przyczepićczep, \przyczepićpił, \przyczepićpiony - przyczepiać ndk I, \przyczepićam, \przyczepićasz, \przyczepićają, \przyczepićaj, \przyczepićał, \przyczepićany

«przypinając, wiążąc, zahaczając umocować coś na czymś, do czegoś»

Przyczepić wagony, lokomotywę.

Przyczepić kwiatek do kapelusza.

przen.

Przyczepić do kogoś przezwisko, plotkę.

przyczepić się - przyczepiać się

1. «czepiając się czegoś uwiesić się, zahaczyć, zatrzymać się na czymś, zaczepić się; uchwycić się kogoś, czegoś kurczowo, przylgnąć, przylepić się»

Do ubrania przyczepiły się nitki.

Pijawka przyczepiła się do stopy.

Przyczepić się do czyjegoś ramienia.

2. pot. «wystąpić wobec kogoś z pretensjami (zwykle nie uzasadnionymi); znaleźć powód do zarzutów»

Przyczepia się do każdego słowa.

Jest w porządku, nie można się do niego przyczepić.

3. zwykle dk, pot. «przyłączyć się do kogoś wbrew czyjejś woli; narzucić się komuś ze swoim towarzystwem»

Przyczepił się do nich jakiś nieznajomy.

◊ Przyczepić się do kogoś jak rzep do psiego ogona «stać się natrętnym wobec kogoś narzucając się nieustannie»

przen.

Przyczepił się do mnie kaszel, bronchit.