przyczyniać się – przyczynić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} mieć swój udział w jakiejś sprawie, być częściową przyczyną czegoś, wpływać na coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przyczyniać się do rozwoju nauki. Przyczynić się do wykrycia przestępcy. Przyczyniać się do zwalczenia epidemii. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zwycięstwo — n III, Ms. zwycięstwowie; lm D. zwycięstwoęstw «decydujący sukces w walce, pobicie nieprzyjaciela, przeciwnika (przeciwników), pokonanie konkurenta we współzawodnictwie, wygrana w zawodach, w jakiejś grze, w konkursie itp.; tryumf» Całkowite,… … Słownik języka polskiego
причина — Заимств. не позже XV в. из польск. яз., в котором оно является производным от przyczynić «сделать». См. чин, чинить … Этимологический словарь русского языка
причина — Это слово было заимствовано из польского, где образовано от глагола przyczynic – сделать . Родственные слова: чин, (при)чинить … Этимологический словарь русского языка Крылова
czarny — 1. Czarna księga, lista «spis osób lub rzeczy uważanych za złe, niebezpieczne, niepożądane»: Czarną listę instytucji najgorzej ocenianych przez Polaków otwiera służba zdrowia z 81 proc. ocen negatywnych. Rzecz 30/03/2000. 2. Czarna robota «ciężka … Słownik frazeologiczny
grób — 1. Być, stać nad grobem; chylić się do grobu; być jedną nogą w grobie, na tamtym świecie; wybierać się na tamten świat «być bardzo starym, chorym, bliskim śmierci»: Już był jedną nogą na tamtym świecie, ale siostry uratowały go kroplówkami. E.… … Słownik frazeologiczny
świat — 1. Błagać, prosić na wszystko w świecie «usilnie, natarczywie prosić o coś» 2. Być komuś, stać się dla kogoś całym światem; przesłonić komuś (cały) świat «być, stać się jedynym przedmiotem czyichś zainteresowań, uczuć»: (...) Nie wie kiedy i… … Słownik frazeologiczny
ukręcić — 1. pot. Ukręcić czemuś łeb «udaremnić coś, zahamować szerzenie się czegoś, zlikwidować coś»: W mig zatuszował sprawę, załatwił zwolnienie za kaucją i odszkodowanie, ukręcił łeb procesowi sądowemu (...). TRO 38/1993. 2. pot. Ukręcić komuś głowę,… … Słownik frazeologiczny
bicz — m II, D. a; lm M. e, D. ów «rzemień lub skręcony sznur przytwierdzony do trzonka, służący do chłostania; bat» ∆ med. Bicz szkocki «zabieg leczniczy polegający na zlewaniu ciała strumieniem wody pod ciśnieniem kilku atmosfer» ◊ Bicz boży… … Słownik języka polskiego
dołożyć — dk VIb, dołożyćżę, dołożyćżysz, dołożyćłóż, dołożyćżył, dołożyćżony dokładać ndk I, dołożyćam, dołożyćasz, dołożyćają, dołożyćaj, dołożyćał, dołożyćany 1. «włożyć coś do tego, co już jest; dodać, dorzucić» Dokładać drzewa pod kuchnię. Dołożyć… … Słownik języka polskiego
