bogactwo

bogactwo
n III, Ms. \bogactwowie; lm D. \bogactwoactw
1. «ogół dóbr mających dużą wartość materialną, zasobność w te dobra; majątek, skarb, zamożność, majętność, dobrobyt»

Bogactwa kopalne, naturalne, mineralne.

Mieć wielkie bogactwa.

Osiągnąć bogactwo.

2. «wielka ilość albo liczba czegoś, różnorodność czegoś; obfitość»

Bogactwo barw, form.

Bogactwo zieleni.

Bogactwo języka.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • bogactwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. bogactwowie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zasób dóbr materialnych, coś wielkiej wartości; majątek, dostatek : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gromadzić bogactwa. Uganiać się za bogactwem.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Stanisław Albinowski — Stanisław Józef Albinowski (20 July 1923, Lwów ndash; 25 January 2005, Warsaw) was a Polish economist, columnist and journalist on economics.He was born in Lwów, Poland. During World War II he was a forced labourer for German companies in Nazi… …   Wikipedia

  • Evolution of the Polish language — Polish language Language overview · History · Dialects · Pronunciation  …   Wikipedia

  • kop — 1. posp. Dać komuś kopa, kopniaka (w tyłek, wulg. w dupę) «wyrzucić kogoś skądś, pozbyć się kogoś, potraktować kogoś źle, brutalnie, zrobić mu coś przykrego»: Zastanawiałem się, skąd pana znam! Ale teraz sobie przypomniałem: pan prawnik z… …   Słownik frazeologiczny

  • róg — 1. Pokazywać rogi «stawać się hardym, krnąbrnym, zuchwałym»: Tak to jest. Dzieci podporządkowują się woli starszych, bo nie mogą inaczej – aż do czasu, w którym niektóre zaczynają mimo wszystko pokazywać starszym rogi. To znaczy buntować się,… …   Słownik frazeologiczny

  • runo — książk. Złote runo «bogactwo, majątek»: Wyprawa po złote runo udała się jednak tylko częściowo, bowiem samochodów, po które wyjechali, nie zdobyli (...). J. Rolicki, Gierek …   Słownik frazeologiczny

  • ziemia — 1. Chodzić, stąpać (mocno, twardo) po ziemi; trzymać się ziemi «być realistą»: Obdarzony wrażliwością dziecka, twardo chodzi po ziemi – jest konkretny, punktualny – i wbrew pozorom – nieśmiały. Przekrój 51/2000. Imponowała mi poczuciem… …   Słownik frazeologiczny

  • dar — m IV, D. u, Ms. darze; lm M. y 1. «to, co się komuś daje, ofiarowuje; upominek, prezent, ofiara, datek; akt podarowania» Bogaty, hojny, szczodry dar. Dar ślubny. Dary w naturze, w pieniądzach. Dar dla matki, dla nowożeńców. Dary na odbudowę Zamku …   Słownik języka polskiego

  • doczesny — «trwający do pewnego czasu, nietrwały, przemijający» Sprawy doczesne, Doczesny świat. ◊ Dobra doczesne «majątek, bogactwo» ◊ Doczesna wędrówka «życie» ◊ Życie doczesne «życie ziemskie przeciwstawiane pozagrobowemu» …   Słownik języka polskiego

  • dostatek — m III, D. dostatektku, N. dostatektkiem 1. blm «dobrobyt, zamożność, bogactwo» Żyć w dostatku. 2. lm M. dostatektki, D. dostatektków zwykle w lm, przestarz. «to, co się posiada, mienie, dobytek» Używać dostatków. ◊ dziś żywa: Opływać w dostatki… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”