- przykurcz
- m II, D. -u; lm M. -e, D. -y a. -ówmed. «ograniczenie ruchomości kończyny, kręgosłupa lub szyi wskutek zmian chorobowych w stawach, mięśniach lub ścięgnach»
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
kręcz — m II, D. u, blm ∆ med. Kręcz karku «wrodzony lub nabyty przykurcz karku i szyi z odwróceniem twarzy w bok wskutek zmian rozwojowych kręgów szyi, zmian zwyrodnieniowych mięśni szyi itp.» … Słownik języka polskiego