przykurcz

przykurcz
m II, D. -u; lm M. -e, D. -y a. -ów
med. «ograniczenie ruchomości kończyny, kręgosłupa lub szyi wskutek zmian chorobowych w stawach, mięśniach lub ścięgnach»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • kręcz — m II, D. u, blm ∆ med. Kręcz karku «wrodzony lub nabyty przykurcz karku i szyi z odwróceniem twarzy w bok wskutek zmian rozwojowych kręgów szyi, zmian zwyrodnieniowych mięśni szyi itp.» …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”