- przykurczać
- ndk I, \przykurczaćam, \przykurczaćasz, \przykurczaćają, \przykurczaćaj, \przykurczaćał, \przykurczaćany - przykurczyć dk VIb, \przykurczaćczę, \przykurczaćczysz, \przykurczaćkurcz, \przykurczaćczył, \przykurczaćczony«lekko kulić, ściągać, zwierać; powodować zmniejszanie, skracanie się czegoś; kurczyć»
Przykurczyć zziębnięte ręce.
Miał nogę przykurczoną od urodzenia.
przykurczać się - przykurczyć się «ulegać zmniejszaniu, ściąganiu, kurczeniu; maleć, kurczyć się»Sweter przykurczył się w praniu.
Przykurczył się na starość.
Słownik języka polskiego . 2013.